Verbum

прало́м, -у, м.

1. гл. праламаць.

1. мн. -ы, -аў. Адтуліна, праламанае месца.

Праломы ў сценах.

|| прым. прало́мны, -ая, -ае.

прапедэ́ўтыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Папярэдні курс ведаў пра што-н.

|| прым. прапедэўты́чны, -ая, -ае.

П. курс (даступны).

прасёлак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Грунтавая дарога паміж невялікімі населенымі пунктамі.

|| прым. прасёлачны, -ая, -ае і прасёлкавы, -ая, -ае.

пратэстанты́зм, -у, м.

Назва хрысціянскіх веравучэнняў, якія адкалоліся ў сувязі з Рэфармацыяй 16 ст. ад каталіцызму.

|| прым. пратэста́нцкі, -ая, -ае.

прафа́рг, -а, мн. -і, -аў, м.

Скарачэнне: прафсаюзны арганізатар — кіраўнік групы ўнутры пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі.

|| прым. прафа́ргаўскі, -ая, -ае (разм.).

про́са, -а, н.

Збожжавы злак з мяцёлкавым суквеццем, з ачышчанага зерня якога атрымліваюць крупы.

|| прым. прасяны́, -а́я, -о́е.

Прасяная каша.

прыва́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Прыватны гандляр, прадпрыемец.

|| ж. прыва́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. прыва́тніцкі, -ая, -ае.

прыму́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Выступ печы, на якім можна сядзець ці ставіць што-н.

|| прым. прыму́рачны, -ая, -ае.

пры́тча, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (кніжн.).

Іншасказальнае апавяданне з павучальным вывадам.

П. пра блуднага сына.

|| прым. пры́тчавы, -ая, -ае.

псало́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служыцель у царкве, які дапамагае святару пры адпраўленні абрадаў; дзяк.

|| прым. псало́мшчыцкі, -ая, -ае.