сурвэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Невялікі кавалак тканіны або паперы, якім карыстаюцца ў гігіенічных мэтах.

2. Невялікі абрус.

|| прым. сурвэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éinfühlen

(sich) (in A) прані́кнуцца, прася́кнуцца (якім-н. пачуццём); звы́кнуцца, зжы́цца (з думкай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

PIN

= personal identification number (persönliche Identifikatornummer) – код [нумар] асабістай ідэнтыфікацыі (якім карыстаюцца пры разліках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

безвітамі́нны, ‑ая, ‑ае.

У якім адсутнічаюць вітаміны. Безвітамінны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумні́шча, ‑а, н.

Разм. Месца, на якім стаяла гумно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязры́бны, ‑ая, ‑ае.

У якім няма рыбы. Бязрыбная рэчка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, у якім што‑н. беляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бястэ́кставы, ‑ая, ‑ае.

Пры якім няма тэксту. Бястэкставы малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабо́вішча, ‑а, н.

Участак поля, на якім рос боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраза́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, над якім зроблены абрад абразання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)