wtajemniczać

незак. w co знаёміць з чым; адкрываць што; інфармаваць аб чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fachowiec

м. w czym/od czego спецыяліст у чым/па чым, прафесіянал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

засумава́ць сов.

1. загрусти́ть, взгрустну́ть; затоскова́ть; приуны́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) заскуча́ть (по ком, чём, по кому, чему), затоскова́ть (по ком, чём, по кому, чему), загрусти́ть (по ком, чём, по кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гарантава́ць

(фр. garantir)

даваць гарантыю ў чым-н.; забяспечваць што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інкрыміна́цыя

(с.-лац. incriminatio)

прад’яўленне каму-н. абвінавачвання ў чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эмуля́цыя

(англ. emulation)

саперніцтва, імкненне перасягнуць у чым-н. адзін другога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ды́хаць, ды́хаю, ды́хаеш, ды́хае; незак.

1. Паглынаць кісларод і выдзяляць вуглякіслы газ.

Хворы цяжка дыхае.

Расліны дыхаюць лісцем.

2. перан., чым. Быць захопленым чым-н., жыць якой-н. ідэяй.

Ён жыў і дыхаў кансерваторыяй.

3. перан., чым. Вылучаць, распаўсюджваць што-н.; быць прасякнутым чым-н., выказваць што-н.

Ноч дыхала пахамі траў.

Яго творы дыхаюць вайной.

Твар спартсмена дыхаў здароўем.

◊

Дыхаць свабодна (вольна) — адчуваць палёгку, вызваліўшыся ад чаго-н.

|| аднакр. дыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

встре́титься (с кем, чем, кому, чему) сустрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), разг. стрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), спатка́цца (з кім, чым); (попасться навстречу) тра́піцца (каму, чаму, хто, што); напатка́цца (каму, чаму, хто, што);

в лесу́ нам встре́тился волк у ле́се нам тра́піўся (напатка́ўся) воўк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

про́йма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Адтуліна, паглыбленне ў чым-н., паміж чым-н.

У пройме дзвярэй паказалася галава.

П. паміж хмарамі.

2. Прарэз для рукава (спец.).

|| прым. про́йменны, -ая, -ае і про́ймавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Запячатаць чым-н.

П. сургучом.

2. Паставіць пячатку на чым-н.

П. дакумент.

3. перан. Моцна прыціснуць, прыбіць.

Моцны дождж прыпячатаў траву.

|| незак. прыпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)