рубі́дый

(н.-лац. rubidium, ад лац. rubidus = цёмна-чырвоны)

хімічны элемент, мяккі метал серабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый; выкарыстоўваецца ў фотаэлементах, лямпах дзённага святла і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аспіра́тар

(ад лац. aspirare = дзьмуць, выдыхаць)

1) прыбор, з дапамогай якога бяруць пробы паветра, газу, каб вызначыць іх хімічны састаў, запыленасць і інш.;

2) апарат для аспірацыі 1;

3) прыбор для аспірацыі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сама́рый

(н.-лац. samarium, ад рус. самарскит = назва мінералу, ад Самарский = прозвішча рус. мінералога 19 ст.)

хімічны элемент, мяккі серабрысты метал, які належыць да лантаноідаў выкарыстоўваецца ў рэгулюючых стрыжнях ядзерных рэактараў, у святлатэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́дмій

(н.-лац. cadmium, ад гр. kadmeia = цынкавая руда)

1) хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які знаходзіцца пераважна ў цынкавых рудах;

2) жоўтая фарба розных адценняў, якая прымяняецца ў алейным жывапісе, кераміцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэтана́цыя

(фр. détonation, ад лац. detonare = загрымець)

1) хуткі хімічны працэс, які суправаджаецца выдзяленнем цяпла і скорасць распаўсюджання якога большая за скорасць гуку ў дадзеным рэчыве;

2) імгненнае загаранне выбуховага рэчыва, выкліканае выбухам другога рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

танта́л

(н.-лац. tantalum, ад гр. Tantalos = імя міфічнага старажытнагрэчаскага цара, які быў асуджаны багамі на вечныя мукі за тое, што ўкраў у іх амброзію і нектар)

хімічны элемент, цвёрды тугаплаўкі метал шэра-стальнога колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэ́рый

(н.-лац. cerium, ад лац. Ceres = Цэрэра, назва планеты)

хімічны элемент сям. лантаноідаў, мяккі метал шэрага колеру, які лёгка акісляецца і гарыць на паветры; выкарыстоўваецца для вырабу дугавых электродаў, каменьчыкаў для запальнічак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бор ​1, ‑у, М у бары; мн. бары, ‑оў; м.

Стары густы сасновы лес, які расце на высокім месцы. Векавы бор. Цёмны бор. □ Верасы пад лісцем спалі, Бор зялёны гнуўся, Недзе пелі ў цёмнай далі Журавы ды гусі. Купала. Бягу думкай у край далёкі, У лес цёмны, у бор высокі. Цётка.

•••

Карабельны бор — высокі, прыгодны для суднабудавання, сасновы бор.

бор ​2, ‑у, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў многіх мінералаў. Бор і яго спалучэнні прымяняюцца ў ядзернай тэхніцы, а таксама ў медыцыне і сельскай гаспадарцы.

[Ад лац. borax.]

бор ​3, ‑а, м.

Стальны свердзел, які ўжываецца ў зубалячэбнай справе.

[Ад ням. Bohrer — свердзел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

breakdown

[ˈbreɪkdaʊn]

1.

n.

1) сапсуцьцё n., злом -у, пало́м -у m., ава́рыя f.

breakdown of the car engine — злом мато́ра ў а́ўце

2) заняпа́д -у m.; упа́дак -ку m.; заняпа́д сі́лаў; зьнясі́леньне n.

a nervous breakdown — нэрво́вы зрыў

3) разьмеркава́ньне n.; разьдзяле́ньне на катэго́рыі; клясыфіка́цыя f; схе́ма арганіза́цыі

4) хімі́чны раскла́д, ана́ліз -у m.

2.

adj.

рамо́нтны, авары́йны

a breakdown crew — рамо́нтная брыга́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plant

[plænt]

1.

n.

1) расьлі́на, расьці́на f.

2) расса́да f. (гаро́дніны, кве́так); флянс -а, са́джанец-ца́ m. (дрэ́ваў, кусто́ў)

3) заво́д -у m.

chemical plant — хімі́чны заво́д

2.

v.

1) садзі́ць

2) заса́джваць (напр. кве́ткамі, бу́льбай); наса́джваць (напр. сад)

3) пуска́ць для разво́ду (ры́бу)

4) мо́цна ўстаўля́ць, утыка́ць; ста́віць (ва́рту)

5) засно́ўваць pf. (калёнію, го́рад)

planting of a forest — паса́дка ле́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)