перашмыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Хутка і непрыкметна перамясціцца куды‑н. Вавёрка перашмыгнула на другое дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышыбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

Разм. Прыйсці хутка, спорнымі крокамі. [Аўдуля] неўзабаве прышыбавала з ночвамі. Лупсякоў. Дамоў [маці] прышыбавала подбегам. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорапсава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які хутка псуецца пры звычайных умовах захавання, які патрабуе асобых умоў захавання. Скорапсавальныя прадукты. Скорапсавальны груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабі́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які дапамагае хутка спаражніць кішэчнік. // у знач. наз. слабі́цельны, ‑ага, н. Лякарства, якое слабіць. Прымаць слабіцельнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Хутка, з шумам упасці адкуль‑н. Адрэзаны кавалак дошкі хруснуў, шухнуўся ўніз. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абчычы́каць ’абстрыгчы хутка’ (Малько, вусн. паведамл., мядз.). Рэдуплікацыя да чыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адны́м лё́там ’хутка, ураз, адным махам’ (Бяльк.) да лётаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́менціць ’старанна, хутка і чыста выесці’ (Янк. II). Гл. вы́менціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дужэ́ць разм erstárken vi (s), stark wérden;

ён дужэ́е ху́тка дзя́куючы до́браму до́гляду die líebevolle Pflége lässt ihn schnell erstárken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уляце́ць разм (хутка забегчы ўнутр) heréinstürzen vi (s);

◊ уляце́ць у капе́йку ins Geld géhen*, j-n téuer zu stehen kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)