Со́ўкаць ‘калыхаць’ (Жд. 2), ‘трымаць дзіця на руках’, ‘няньчыць’, ‘гадаваць’ (мядз., Нар. словатв., Сл. ПЗБ), со́ўкаццахадзіць з кута ў кут; блытацца’ (калінк., хойн., Арх. ГУ). Інтэнсіў ад соваць (гл.), параўн. со́ўваць ‘соваць’ (Арх. Федар.), со́ўваццахадзіць за кім-небудзь, бадзяцца’ (Сл. ПЗБ), магчыма, праз стадыю інтэр’екцыі соў(к)! (пра хуткі рух). Меркаванне пра развіццё спецыяльных значэнняў ‘гадаваць, даглядаць’ пад уплывам літ. sáugoti ‘берагчы, сцерагчы’ гл. Санько, Крыўя, 1996, 1, 92.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ваво́з ’крыты ход у падасець’ (Бяльк.). Да вазіць; параўн. уваход < хадзіць. Не выключана, аднак, што гэта слова можа быць запазычаннем польск. wąwóz ’цясніна’ з пераасэнсаваннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страйхо́ды ‘басаножкі’ (Сл. рэг. лекс.), срайхо́ды ‘старыя боты з адрэзанымі халявамі’ (мядз., Шатал.). Няясна. Відаць, складанае слова, другая частка — да хадзіць, ход, параўн. скараходы, хадакі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prowl

[praʊl]

1.

v.i.

1) хадзі́ць крадко́м

2) блука́ць, кружля́ць (па ву́ліцах)

2.

n.

хадзе́ньне, кружля́ньне, блука́ньне n.

- prowl car

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

encircle

[ɪnˈsɜ:rkəl]

v.t.

1) акружа́ць, расьці наво́кал

2) хадзі́ць, круці́цца наво́кал

The moon encircles the earth — Ме́сяц кру́ціцца наво́кал зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verlmpen

vi (s)

1) падзе́рціся, парва́цца, ператвары́цца ў лахманы́ [у рыззё]

2) хадзі́ць у лахмана́х [у рызмана́х, у рыззі́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Side

f -, -n шоўк, ядва́б

mit ~ gefüttert — на шаўку́

~ trgen*хадзі́ць у шаўку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

durchstreichen

I drchstreichen

* vt закрэ́сліць

II durchstrichen

* vt хадзі́ць, блука́ць, вандрава́ць (без мэты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

einhrgehen

* vi (s) хадзі́ць, паха́джваць

Problme gngen mit Erflgen einhr — прабле́мы суправаджа́ліся по́спехамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пахадзя́ка ’старац, бадзяга’ (Касп.), ’пасялуха’ (шум., Сл. ПЗБ), смарг. пахадыка ’тс’, паст. ’жабрак’ (там жа). Да пахаджаць < хадзіць (гл.). Аб суф. -яка гл. Сцяцко, Афікс. наз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)