◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (фалькл.) (Федар., 7). Да пахадзіць < хадзіць (гл.). Спачатку ў лексемы пахожы было, відаць, значэнне ’праточны — які не стаіць, а ідзе, цячэ’, пазней ’чысты’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зо́рачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Памянш.-ласк. да зорка.
2. Група з пяці акцябрат, а таксама сход такой групы. Акцябраты цёпла развіталіся з дзедам Іванам. А назаўтра, калі сабраліся на сваю зорачку, парашылі: «Хадзіць да Алежкавага дзеда». Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб’е́здка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць якую‑н. перашкоду. [Абрыцкі:] Наскрозь я бачу службу вашу! Чаму аб’ездак, сцежак многа?.. Колас.
2. Спец. Прывучванне хадзіць пад сядлом, у вупражы (пра коней). Аб’ездка маладых коней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цялёпкацца разм
1. (хадзіць па гразі, вадзе) pátschen vi (s), wáten vi (s); plätschern vi (плюхацца);
2. (целяпацца) báumeln vi;
3. planschen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
stąpać
незак. ступаць; крочыць; хадзіць; ісці;
mocno stąpać po ziemi — цвёрда стаяць на зямлі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dreptać
незак.
1. таптацца, дробненька тупаць (ступаць, хадзіць); перабіраць нагамі;
2. перан. старацца; хадайнічаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Плу́стаць ’бадзяцца невядома дзе, марма хадзіць’ (рагач., Рам. 3), рус. бранск. плу́стать ’бадзяцца без справы’. Узнікла ў выніку кантамінацыі лексем плутщъ/плутатъ і плусшпь ’блудзіць, ехаць не той дарогай’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыла́паць ’прытупаць’ (ТС). Да лапа́ць ’тупаць’ (ТС), параўн. ла́паць 1 ’хапаць, махаць рукамі’, ’лавіць’ (гл.), якое працягвае прасл. *lapati. Дзеяслоў са значэннем ’хадзіць, тупаць’, відаць, утвораны ад гукапераймальнага лап!
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
deptać
незак.
1. таптаць;
”nie deptać trawnika” — «па газонах не хадзіць»;
2. перан. таптаць; парушаць; зневажаць;
deptać komu po piętach — а) хадзіць за кім па пятах; б) наступаць каму на пяты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
staff1 [stɑ:f] n. (pl. staffs or staves) dated or fml
1. кій, ля́ска; жэ́рдка; падпо́ра;
walk with a staff хадзі́ць, абапіра́ючыся на кій
2. флагшто́к
3. жазло́, сі́мвал ула́ды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)