integral

[ˈɪntɪgrəl]

1.

adj.

1) неаддзе́льны; істо́тны, ве́льмі ва́жны

2) уве́сь; суцэ́льны, цэ́лы

3) Math. інтэгра́льны (вылічэ́ньне, раўна́ньне)

2.

n.

1) цэ́ласьць f., цэ́лы лік

2) Math. інтэгра́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВАМБА́Т

(Vombatus),

род млекакормячых атр. сумчатых. 1 від — вамбат звычайны, або караткашэрсны (V. ursinus). Жыве калоніямі ў паўд.-ўсх. Аўстраліі, на а-вах Тасманія і Фліндэрс у Басавым прал. ў лясах, саваннах.

Даўж. цела 67—105 см, маса да 40 кг. Галава вялікая, круглаватая. Нос чорны, безвалосы, вушы кароткія, круглыя. Тулава валікападобнае, нізкае, з кароткай шыяй. Валасяное покрыва густое, нізкае, грубое жоўта-шэрае або пясчанае да чарнаватага. Канечнасці з вял. кіпцюрамі. Зубы растуць увесь час, разцы вялікія. Рые норы даўж. да 30 м. Нараджае 1 дзіцяня. Раслінаедны. Колькасць скарачаецца.

т. 3, с. 499

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

збе́гчы, збягу́, збяжы́ш, збяжы́ць; збяжы́м, збежыце́, збягу́ць; збег, -гла; збяжы́; зак.

1. з чаго. Бягом спусціцца ўніз.

З. ўніз па лесвіцы.

2. Знікнуць тайком, уцячы.

З. з палону.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сцячы (пра вадкасць).

Вада збегла ў канаву.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, прапасці (пра ўсмешку, чырвань і пад.).

Усмешка збегла з твару.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пераліцца цераз край пры кіпенні.

Увесь накіп збег.

|| незак. збяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Сцежка збягае да ракі (перан.: спускаецца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́хаць сов.

1. (проехать стороной или вокруг) объе́хать;

2. (побывать в разных местах) объе́хать; исколеси́ть;

а. уве́сь свет — объе́хать (исколеси́ть) весь мир;

3. (сместиться вниз) осе́сть; оползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скало́цца I сов. сколо́ться;

лёд лёгка ~ло́ўся — лёд легко́ сколо́лся

скало́цца II сов.

1. сколо́ться;

сту́жкі до́бра ~ло́ліся — ле́нты хорошо́ сколо́лись;

2. исколо́ться;

уве́сь ~ло́ўся — весь исколо́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыво́жыць несов., в разн. знач. трево́жить, беспоко́ить;

мяне́ т. адсу́тнасць пі́сем — меня́ трево́жит (беспоко́ит) отсу́тствие пи́сем;

уве́сь час яго́ ~жылі наве́двальнікі — всё вре́мя его́ трево́жили (беспоко́или) посети́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усе́яць сов.

1. (покрыть множеством чего-л.; заполнить кем-л.) усе́ять;

зо́ркі ўсе́ялі не́ба — звёзды усе́яли не́бо;

2. засе́ять, обсемени́ть;

у. уве́сь уча́стак — засе́ять (обсемени́ть) весь уча́сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго.

Даглядаць дзіця. Аньцы дазвалялі хадзіць у школу, увесь іншы час яна павінна была няньчыць дзіця гаспадара. Мележ. Я падумаў сабе з болем: «Насця такі навучылася дзяцей няньчыць, усіх жа гэтых хлапцоў перакалыхала ды перанасіла на сваіх руках...» Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́раны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намераць.

наме́раны ​2 і наме́ран, ‑рана; у знач. вык., з інф.

Які мае намер што‑н. зрабіць. [Азаркевіч:] Дык вось што я вам скажу: чужою галавою я жыць не намераны. Гурскі. Увесь век мы жыць Тут намераны. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрынча́ць і дрынчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. Тое, што і дрынкаць. Грузавічок гэты быў на выгляд зусім стары, увесь дрыжаў і дрынчаў, і, аднак жа, на маё вялікае здзіўленне, рухаліся мы даволі хутка. Краўчанка. На краі вёскі адзінока і сумна дрынчэла балалайка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)