central

[ˈsentrəl]

1.

adj.

1) сярэ́дні, цэнтра́льны, які́ знахо́дзіцца ў сярэ́дзіне, у цэ́нтры

the central railroad station — цэнтра́льная ста́нцыя

2) гало́ўны, кіру́ючы, вяду́чы

the central library — гало́ўная бібліятэ́ка

the central idea in the story — гало́ўная ду́мка ў апавяда́ньні

2.

n.

цэнтра́льная тэлефо́нная ста́нцыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тэлеста́нцыя

(ад тэле- + станцыя)

комплекс электроннага абсталявання і збудаванняў, якія служаць для падрыхтоўкі праграм тэлевізійнага вяшчання і іх перадачы шляхам радыёхваляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

назе́мны Érd-; Bóden-; über der Érde befíndlich;

назе́мная ста́нцыя метро́ óberirdische Métrostation;

назе́мнае назіра́нне Érdbeobachtung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канцавы́

1. End-; Schluss-;

канцава́я ста́нцыя Éndstation f -, -en; Éndhaltestelle f -, -n;

2. лінгв. áuslautend, End-, Schluss-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неўпрыкме́т, прысл.

Разм. Тое, што і непрыкметна (у 1 знач.). [Пятрусь і Амелька].. пацалаваліся, як родныя, і Амелька неўпрыкмет выцер рукавом набегшую слязу. Краўчанка. Час ляцеў неўпрыкмет — набліжалася мая станцыя. Савіцкі. Лес неўпрыкмет гусцеў — пачалі пракідацца бярозы, сосны, ясені... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Knótenpunkt

m -(e)s, -e вузлавы́ пункт; чыг. вузлава́я ста́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВАНКАРЭ́М,

мыс на ПнЗ Чукоцкага п-ва, у Чукоцкім моры (тэр. Расійскай Федэрацыі). На Ванкарэме нас. пункт Ванкарэм. Палярная станцыя (з 1934).

т. 3, с. 503

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вузлавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які з’яўляецца месцам перакрыжавання, злучэння чаго‑н. Вузлавая чыгуначная станцыя.

2. перан. Асноўны, галоўны, самы істотны. Вузлавое пытанне. Вузлавы пункт супярэчнасцей.

3. Спец. Які ажыццяўляецца комплексна. Вузлавы метад рамонту машын.

•••

Вузлавое пісьмо гл. пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яхт-клу́б

(англ. yacht-club)

спартыўная арганізацыя, якая аб’ядноўвае спартсменаў, што займаюцца водным спортам (парусным, вёсельным, маторным), а таксама водная станцыя такой арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сейсмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з ваганнямі зямной кары пры землетрасенні. Сейсмічныя хвалі. Сейсмічныя з’явы. // Такі, дзе часта адбываюцца землетрасенні, якому ўласцівы землетрасенні (пра раён, вобласць). Сейсмічныя зоны. // Прызначаны для рэгістрацыі і вывучэння ваганняў зямной паверхні. Сейсмічная станцыя. Сейсмічныя карты.

[Ад грэч. seismós — ваганне. землетрасенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)