дынамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дынамікі (у 1 знач.); звязаны з рухам, з дзеяннем сілы. Дынамічная тэорыя.

2. Багаты рухам, дзеяннем, унутранай сілай. Дынамічная музыка. Дынамічны вобраз. □ Наша партыя выходзіць з таго, што развіццё і ўзаемаўзбагачэнне культур народаў СССР, памнажэнне іх духоўных багаццяў — працэс дынамічны і няспынны. Машэраў.

•••

Дынамічная геалогіяраздзел геалогіі, які вывучае працэсы, што бесперапынна змяняюць састаў і будову зямной кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразеало́гія, ‑і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае фразеалагічны састаў мовы.

2. Сукупнасць устойлівых зваротаў і выразаў, уласцівых якой‑н. мове. Фразеалогія беларускай мовы. // Устойлівыя звароты ў мове асобнага твора, пісьменніка, грамадскай групоўкі, пэўнага перыяду. У асобных выпадках перакладчык захаваў фразеалогію арыгінала. Палітыка. Мова сялян старэйшага пакалення.. характарызуецца народнай вобразнасцю, бытавым каларытам, сялянскай лексікай і фразеалогіяй. Дзюбайла.

3. Прыгожыя, напышлівыя выразы, фразы; фразёрства. Пустая фразеалогія.

[Ад грэч. phrásis — выраз і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біёніка

[англ. bionics, ад гр. bios = жыццё + англ. (electr)onics = электроніка]

раздзел кібернетыкі, які вывучае структуру і жыццядзейнасць арганізмаў з мэтай выкарыстання атрыманых вынікаў пры рашэнні інжынерных задач.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

айкані́міка

(ад гр. oikos = жыллё + onyma = імя)

раздзел тапанімікі, які вывучае айконімы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акцэнтало́гія

(ад акцэнт + -логія)

раздзел мовазнаўства, які вывучае сістэму націску ў мовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ангіяло́гія

(ад ангія- + -логія)

раздзел анатоміі, які вывучае крывяносныя і лімфатычныя сасуды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анемаме́трыя

(ад анема- + -метрыя)

раздзел практычнай метэаралогіі, які займаецца вымярэннем хуткасці ветру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анестэзіяло́гія

(ад анестэзія + -логія)

раздзел медыцыны, які распрацоўвае метады і сродкі абязбольвання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапагене́з

(ад антрапа- + -генез)

раздзел антрапалогіі, які вывучае паходжанне і развіццё чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астраспектраскапі́я

(ад астра- + спектраскапія)

раздзел астрафізікі, які займаецца даследаваннем спектраў астранамічных аб’ектаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)