мары́йцы, ‑аў;
Народ, які складае карэннае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мары́йцы, ‑аў;
Народ, які складае карэннае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэзерва́цыя, ‑і,
1. У Паўночнай Амерыцы, Паўднёвай Афрыцы і Аўстраліі — месца прымусовага пасялення карэннага
2. Захаванне чаго‑н. у рэзерве.
[Ад лац. reservare — захоўваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіры́йцы, ‑аў;
Народ, які складае асноўную частку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таджы́кі, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туві́нцы, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туркме́ны, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбе́кі, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чувашы́, ‑оў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шва́бы, ‑аў;
Абласная група нямецкага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эсто́нцы, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)