плато́, нескл., н.

Невялікая раўніна, узнятая над узроўнем мора на 200 м і вышэй. Тут, далей ад ракі, на шырокім зорным плато, якое пануе над старым горадам, будуюцца цэлыя ансамблі пяціпавярховых гмахаў новых жылых раёнаў. В. Вольскі.

[Фр. plateau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускаламу́ціцца, ‑муціцца; зак.

Стаць, зрабіцца каламутным; замуціцца (пра ваду, вадкасць). То дзьме «марапа» — вецер з поўдня, гонячы невысокія пеністыя хвалі, то раптам пачынае лютаваць шалёны «норд» і так расхвалюе мора, што яно ўскаламуціцца аж да дна. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхвалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

1. Пакрыцца хвалямі. Мора ўсхвалявалася.

2. Прыйсці ў стан хвалявання, непакою; устрывожыцца. Нікіцін да таго ўсхваляваўся, што ніяк не мог прадаўжаць работу. Гурскі. Сцяпан пазнаў выратавальніцу брызентавай лодкі і чамусьці ўсхваляваўся. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яйла́, ‑ы, ж.

1. Галоўная града ў сістэме Крымскіх гор. Вецер звычайна дзьме з мора, бо з трох астатніх бакоў Сімеіз акружае надзейная варта — падкова Ай-Петрынскай яйлы. Карамазаў.

2. Агульная назва летняй пашы ў Крымскіх гарах.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зня́цца, зніму́ся, зні́мешся, зні́мецца; зня́ўся, зняла́ся, -ло́ся; знімі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адмацавацца ад чаго-н.

Века лёгка знялося з дзежкі.

2. Крануцца з месца, адправіцца ў дарогу.

З. з якара.

Воінская часць знялася.

3. Сфатаграфавацца, а таксама сыграць ролю ў кінафільме.

З. на фоне мора.

З. ў кінафільме.

◊

Зняцца з уліку — перастаць быць на ўліку дзе-н.

|| незак. зніма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хва́ля, -і, мн. -і, хваль, ж.

1. Вадзяны вал, які ўтвараецца ад гайдання паверхні вады.

Хвалі залівалі бераг мора.

2. Хістальны рух у фізічным асяроддзі ці электрамагнітным полі (спец.).

Электрамагнітныя хвалі.

Гукавая х.

3. перан., чаго. Пра масу, плынь чаго-н., што рухаецца адно за адным з пэўнымі інтэрваламі, перапынкамі.

4. перан., чаго. Узмоцнены рух, праяўленне чаго-н.

Х. дэманстрацый.

Х. мітынгаў.

|| прым. хва́левы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

flood

[flʌd]

1.

n.

1) паво́дка f., разво́дзьдзе n.

2) Poet. акія́н -у m., мо́ра, во́зера n., рака́ f.

3) пато́к -у m. (сьвятла́, сло́ваў, людзе́й), мо́ра n.

flood of tears — мо́ра сьлёз

4) прыплы́ў -ву m.

2.

v.t.

1) заліва́ць; затапля́ць

2) закіда́ць каго́ (пыта́ньнямі, про́сьбамі)

3.

v.i.

уліва́цца

the Flood — Сусьве́тны патоп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ebb and flow

а) адплы́вы й прыплы́вы мо́ра

б) уда́чы й няўда́чы (у жыцьці́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

freshet

[ˈfreʃɪt]

n.

1) паво́дка f., разво́дзьдзе n.

2) рачна́я вада́, яка́я ўпада́е ў мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

закры́ты

1. закры́тый; задёрнутый;

2. с.-х. заде́ланный;

1, 2 см. закры́ць;

○ ~тае галасава́нне — закры́тое голосова́ние;

~тае мо́ра — закры́тое мо́ре;

~тае пісьмо́ — закры́тое письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)