Verbum

журы́цца, журу́ся, жу́рышся, жу́рыцца; незак.

Знаходзіцца ў стане журбы; маркоціцца, сумаваць па кім-, чым-н.

Не журыся, сынку.

Ж. па маці.

кансультава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак., з кім.

Раіцца са спецыялістам па якім-н. пытанні.

|| зак. пракансультава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

зямля́к, земляка́, мн. землякі́, земляко́ў, м.

Ураджэнец адной з кім-н. мясцовасці.

|| ж. зямля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

казыры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; незак. (разм.).

Ганарыста паводзіць сябе перад кім-н.; выхваляцца.

Не казырыся, разумней не станеш.

гегемо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто з’яўляецца галоўным над кім-, чым-н., каму належыць кіруючая роля ў чым-н.

асацыі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; зак. і незак., з кім-чым (кніжн.).

Злучыцца (злучацца) ва ўяўленні па асацыяцыі (у 2 знач.).

аднапляме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто належыць да аднаго з кім-н. племені.

|| ж. аднапляме́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

адпавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

А. свайму прызначэнню.

Копія адпавядае арыгіналу.

ухадзі́цца, ухаджу́ся, ухо́дзішся, ухо́дзіцца; зак., з кім-чым.

Управіцца, завяршыць якую-н. справу.

У. з работай.

|| незак. ухо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.