OK1 [əʊˈkeɪ] n. infml адабрэ́нне; дазво́л, зго́да;
give/get the OK to do smth. дава́ць/атры́мліваць дазво́л зрабі́ць што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
typecast [ˈtaɪpkɑ:st] v. (typecast) падбіра́ць акцёраў на ро́лі паво́дле пры́нцыпу тыпа́жнасці;
typecast an actor as a killer дава́ць акцёру ро́лю кі́лера
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vent3 [vent] v. fml дава́ць во́лю (пачуццям);
vent one’s ill-humour on smb. спаганя́ць свой ке́пскі настро́й на кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
allot [əˈlɒt] v.
1. размярко́ўваць
2. раздава́ць; выдзяля́ць;
within the allotted time у вы́значаны час/тэ́рмін;
allot a task дава́ць зада́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sponsor2 [ˈspɒnsə] v.
1. руча́цца, дава́ць пару́ку
2. фінансава́ць, субсідзі́раваць яку́ю-н. арганіза́цыю або́ мерапрые́мства
3. прапано́ўваць, уно́сіць (праект рэалізацыі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
цкава́ць
1. (сабак на каго-н) hétzen vt (auf A, gégen A);
2. перан (пераследаваць, не даваць спакою) verfólgen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дрэнчыць ’мучыць’ (Нас.), ’не даваць спакою’ (БРС, Сцяшк., Бяльк.), ’сцябаць малых дзяцей’, ’моцна хацецца’ (Шат.). Запазычанне з польск. dręczyć ’мучыць; моцна ўдараць’. Шат., 88, Слаўскі, 1, 165. Аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 164–165. Гл. таксама Кюнэ, Poln., 51.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
быт, ‑у, М быце, м.
Агульны ўклад і ўмовы штодзённага існавання, сукупнасць спосабаў і форм задавальнення матэрыяльных і духоўных патрэб людзей. Быт народа. Новы, сацыялістычны быт. Быт калгаснікаў. Быт рабочых. Сямейны быт. Патрыярхальны быт. □ А Беларусь магутнай будаўніцай Куе свой лёс, будуе новы быт. Бядуля. // Штодзённае жыццё. На парадкі ў хаце, на ўвесь нудны аднастайны быт жыцця свайго Аўгіння мае адзін адказ: — Так трэба! Бядуля. І перш за ўсё ўвагу яго [Сценкі] спыняў іх вучнёўскі быт і асабліва адносіны паміж хлопцамі і дзяўчатамі. Колас. // Парадак. А ў кузні свой звычайны быт. Бялевіч.
•••
Быту не даваць гл. даваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́тасць, ‑і, ж.
Добрыя, велікадушныя адносіны. Давалі людзі ёй дарады, Куды схадзіць, каго спытаць. Хадзіла, мер[а]ла прысады, Каб літасць, праўду напаткаць. Колас. // Жаласць, спагада. Вялікія светлыя вочы [дзяўчыны] глянулі на мяне з мальбой і страхам, нібы прасілі літасці. Ваданосаў. Вядома, праўленне не дасць ніякай літасці гультаям, раскрадальнікам грамадскага дабра. Паслядовіч. // Памілаванне; міласць. [Сцяпан Іванавіч:] — Пападзешся — літасці не чакай, вораг люты і небяспечны. Новікаў.
•••
Без літасці — а) жорстка, строга, сурова; б) неміласэрна, не шкадуючы. Мучыць кашаль, загрызаюць да смерці камары, без літасці пячэ сонца... Васілевіч.
Здацца на літасць каго гл. здацца.
Мець літасць гл. мець.
Не даваць літасці гл. даваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
náchwachsen
* vi (s)
1) падраста́ць
2) дава́ць но́выя па́расткі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)