монафілі́я

(ад мона- + гр. phylon = род, племя)

паходжанне пэўнай групы арганізмаў ад аднаго агульнага продка (параўн. поліфілія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нейракераці́н

(ад нейра- + керацін)

бялок групы керацінаў, які змяшчаецца ў белым рэчыве мозгу і ў абалонках нерваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

панміксі́я

(ад пан- + гр. miksis = змешванне)

свабоднае скрыжоўванне асобін у межах папуляцыі або іншай унутрывідавой групы жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

поліфілі́я

(ад полі- + гр. phylon = род)

паходжанне групы арганізмаў ад многіх продкаў у выніку канвергенцыі (параўн. монафілія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юніёр

(лац. iunior = малодшы)

спартсмен ад 18 да 20 гадоў, які ўдзельнічае ў спаборніцтвах сваёй узроставай групы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛТА́ЙЦЫ

(у 1922—48 наз. таксама айротамі),

народ у Рэспубліцы Алтай. 60 тыс. чал. (1979). Падзяляюцца на этнагр. групы: алтай-кіжы, тэленгіты, тэлесы, тэлеуты, тубалары, чалканцы, кумандзінцы. Гавораць на алтайскай мове.

т. 1, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

brass [brɑ:s] n.

1. лату́нь, жо́ўтая медзь; рэч з лату́ні

2. гру́па ме́дных музы́чных інструме́нтаў (у аркестры); аркестра́нты гэ́тай гру́пы

3. мемарыя́льная до́шка (у храме)

4. BrE, infml, dated гро́шы

5. AmE, infml ва́жныя асо́бы

6. наха́бства

7. нячу́ласць

♦

as bold as brass бессаро́мны, наха́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

corporate [ˈkɔ:pərət] adj.

1. уласці́вы, які́ належыць усі́м чле́нам яко́й-н. гру́пы, калекты́ўны, супо́льны, агу́льны;

corporate respon sibility калекты́ўная адка́знасць;

a corporate bo dy юрыды́чная асо́ба;

a corporate effort агу́льнае намага́нне;

a corporate town го́рад, які́ мае самакірава́нне/з сістэ́май самакірава́ння

2. карпараты́ўны/які́ належыць карпара́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гранато́вы ’цёмна-сіні’ (Сцяц.). Ужо ў ст.-бел. кгранатъ, гранатъ ’гранат; цёмна-сіняя тканіна’, кгранатовый (Булыка, Запазыч., 151). Запазычанне з польск. granatowy ’тс’ (Булыка, там жа), як і ўкр. гранато́вий ’тс’ (націск!). Аб паходжанні ўсёй групы слоў гл. Слаўскі, 1, 339 (с.-в.-ням. grān, gran ’назва пэўнай барвы’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́радак, ‑дка, м.

1. Той, хто страціў станоўчыя фізічныя або псіхічныя якасці пакалення; крэцін; пачвара. // Нікчэмны, непрыязны чалавек; вылюдак. Маральны вырадак.

2. Найгоршы ці найлепшы сярод пэўнай групы людзей. [Аляксей Іванавіч:] — Хлопец гэты па-сапраўднаму дружыў з намі, з галыцьбой, за што ў сваёй сям’і яго лічылі вырадкам. Скрыпка.

3. Жорсткі чалавек; гвалтаўнік; садыст. Фашысцкія вырадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)