1) найбольш тоўстая і моцная частка скуры са спіны жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і для тэхнічных патрэб;
2) подсцілка пад сядло, гунька.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wyrobek, ~ku
wyrob|ek
м.уст.
1. заробак; промысел;
iść na ~ek — ісці ў заробкі;
2.выраб;
3. маёмасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цынкагра́фія
(ад цынк + -графія)
1) палігр.вырабклішэ высокага друку, пры якім капіруюць на цынкавую (або з магніевых сплаваў) пласціну;
2) прадпрыемства або цэх па вырабу такіх клішэ.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
leather
[ˈleðər]1.
n.
1) ску́ра f.
2) вы́раб са ску́ры
2.
adj.
1) скураны́
leather gloves — скураны́я пальча́ткі
2) як ску́ра; раме́нны
3.
v.t.
1) пакрыва́ць ску́раю
2) informal лупцава́ць, біць рэ́мнем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ліцэ́нзія
(лац. licentia = права, дазвол)
1) дазвол кампетэнтнага дзяржаўнага органа на прывоз тавараў або іх вываз за граніцу;
2) дазвол на выраб якой-н. прадукцыі, выкарыстанне вынаходніцтва, арганізацыю якога-н. віду дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
марцыпа́н
(ням. Marzipan, ад іт. marzapane)
1) цестападобная маса, прыгатаваная з працёртага міндалю або арэхаў з цукрам, а таксама кандытарскі выраб з гэтай масы;
2) перан. што-н. вельмі смачнае, адмыслова прыгатаванае.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
кашо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Разм. Плецены выраб з лучыны, лазы і пад. для захоўвання і пераноскі чаго‑н. Сплесці кашолку. Накапаць кашолку бульбы. Збіраць грыбы ў кашолку. □ Пад акном, відаць з базару, прайшла з кашолкай Альбіна Сільвестраўна.Ракітны.Федзя, абняўшы левай рукою вялікі букет кветак і трымаючы ў правай добра наладаваную малдаўскую кашолку з чароту, кіраваўся да сваёй машыны.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шакала́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Кандытарскі выраб, які атрымліваецца шляхам перапрацоўкі зерня какавы з цукрам і дабаўленнем розных смакавых і араматычных прыпраў. Плітка шакаладу. □ Раіса аддае.. [жанчыне] свой шакалад і ўгаворвае, што гэта вельмі карысна — падмацавацца ў такі момант шакаладам.Шамякін.// Напітак на малацэ з парашку гэтага вырабу. Пакалыхваючыся ў вагоне яшчэ дзесьці за Варшавай, фон Крубер у гэты час піў цёплы шакалад, праглядаючы свежую берлінскую газету.Шахавец.
[Ісп. chocolade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шту́ка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, штук, ж.
1.чаго. Цэлы, некрануты, непачаты яшчэ прадмет, выраб (звычайна пра рулон тканіны).
Ш. сукна, палатна.
2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.
Некалькі штук яблыкаў.
3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (разм., жарт. або неадабр.).