чалма́, ‑ы, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман — доўгі кавалак тканіны, абкручаны некалькі разоў вакол галавы. У сваім нацыянальным адзенні, у беласнежнай чалме, упрыгожанай дарагімі самацветамі, .. [індыйскі дэлегат] вылучаўся сярод масы гасцей у аднолькавых вячэрніх касцюмах. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umtben

vt вірава́ць, лютава́ць (вакол каго-н., чаго-н.)

umtbt von Wllen — ато́чаны бурлі́вымі хва́лямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

азірну́цца sich msehen*, sich mschauen; zurückblicken vi (назад); um sich blcken (вакол);

не паспе́ў азірну́цца, як… he er [man] sich’s versh; ≅ im Hndumdrehen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аблётаць, аблята́ць

1. (вакол чаго) umflegen* vt;

аблётаць усю́ Еўро́пу durch ganz Eurpa flegen*;

2. ав (новыя самалёты) nue Flgzeuge infliegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абмата́цца

1. (чым):

абмата́цца ручніко́м sich (D) ein Hndtuch m wickeln;

2. (вакол чаго) sich umwckeln, sich schlngen* (um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абмата́ць, абмо́тваць

1. (чым) umwckeln vt, umwnden* vt, umschnǘren vt (вяроўкамі);

2. (вакол чаго) wckeln vt, schlngen* vt (um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

радыёхва́лі, ‑хваль; адз. радыёхваля, ‑і, ж.

Электрамагнітныя хвалі, якія распаўсюджваюцца на значную адлегласць без правадоў і скарыстоўваюцца для радыёсувязі і радыёвяшчання. Пакуль самалёт за секунду праляціць некалькі метраў, радыёхвалі могуць абысці вакол Зямлі некалькі разоў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́рла, ‑а, н.

Абл. Месца на пашы, дзе стаіць жывёла (авечкі, каровы, коні) у час гарачыні або ноччу. [Гараська:] — А пастухі казалі, што вы нешта ўсё вакол каро[віна]га тырла кружылі. Якія ж там грыбы ў алешніку?.. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амфі-

(гр. amphi = вакол, з абодвух бакоў)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае дваякасць, адносіны да двух прадметаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэро́ід

(гр. asteroeides = зоркападобны)

адна з малых планет, якія кружаць вакол Сонца, галоўным чынам паміж арбітамі Марса і Юпітэра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)