Verbum

кумуля́цыя, ‑і, ж.

Працяглае або паўторнае ўвядзенне ў арганізм лекавых рэчываў з мэтай узмацнення іх дзейнасці.

[Ад лац. cumulatio — памнажэнне.]

лінкру́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Тоўстая папера ці кардон з гладкім або рэльефным малюнкам; абойны матэрыял.

ля́піс, ‑у, м.

Крышталічны парашок або камень, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

[Ад лац. lapis — камень.]

макраструкту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Будова цвёрдых рэчываў, бачная простым вокам або пры невялікім павелічэнні; проціл. мікраструктура.

[Ад грэч. makrós — вялікі і лац. structura — будова.]

імпульса́тар, ‑а, м.

Генератар імпульсаў пастаяннага току, які служыць для стымуляцыі скарачэнняў сардэчнай або шкілетных мышц.

інтэрлю́дыя, ‑і, ж.

Невялікая п’еса або ўрывак, якія з’яўляюцца звязкай паміж дзвюма другімі часткамі музычнага твора.

[Ад лац. inter — паміж і ludus — гульня.]

інтэрнату́ра, ‑ы, ж.

Адна з форм стажыроўкі ўрачоў-выпускнікоў з мэтай удасканалення ведаў або паглыблення спецыялізацыі.

кавалерга́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

У царскай арміі — салдат або афіцэр асобага палка гвардзейскай цяжкай кавалерыі.

[Ад фр. cavalier — коннік і garde — варта, ахова.]

каверко́т, ‑у, М ‑коце, м.

Сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення. Паліто з каверкоту.

[Ад англ. covertcoat.]

казлабаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Двух- або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных пераважна з жоўтымі кветкамі.