завастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць;
1. Зрабіць вострым канец чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць;
1. Зрабіць вострым канец чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глухме́нь, ‑і,
1. Глуш, глухамань.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгарну́цца, ‑горнецца;
Павярнуцца з аднаго боку на другі (пра лісты ў кнізе).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгарэ́ць, ‑рыць;
1. Перагарэўшы ў якім‑н. месцы, адваліцца, адпасці ад чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ад’е́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Скончыць, перастаць енчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкі́ды, ‑аў;
Непрыгодныя рэшткі чаго‑н., адходы; смецце; нечыстоты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
1. Старанна, па-майстэрску намаляваць.
2. Упрыгожыць узорамі, малюнкамі; размаляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і асклелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́нне, ‑я,
Вокны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́сціцца, ‑ціцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)