Verbum

ава́рыя

(іт. avaria, ад ар. ’avar = пашкоджанне, шкода)

1) моцнае пашкоджанне якога-н. механізма або машыны ў час работы, руху;

2) перан. няўдача, няшчасны выпадак.

акампанеме́нт

(фр. accompagnement)

1) музычнае суправаджэнне спеваў, дэкламацыі або ігры на інструменце;

2) перан. падзеі, з’явы, якія ствараюць гукавы фон чаму-н. (напр. а. кананады).

апало́н

(гр. Apollon = імя бога мудрасці, апекуна мастацтва ў старажьпнагрэчаскай і старажытнарымскай міфалогіі)

1) перан. прыгожы стройны мужчына;

2) прыгожы буйны дзённы матыль сям. паруснікаў.

аўгу́р

(лац. augur)

1) старажытнарымскі жрэц, які тлумачыў волю багоў па шчабятанні і палёце птушак;

2) перан. той, хто робіць выгляд, што ведае асаблівыя тайны.

біягра́фія

(ад бія- + -графія)

1) апісанне чыйго-н. жыцця;

2) чыё-н. жыццё (напр. выпадак з біяграфіі);

3) перан. гісторыя якіх-н. прадметаў, з’яў, падзей.

буфана́да

(іт. buffonata = жарт)

1) прыём, які выкарыстоўваецца ў цырку, на эстрадзе, у тэатры — камічнае перабольшванне для павелічэння эфекту;

2) перан. недарэчнае, недасціпнае, грубае штукарства.

гартава́ць

(польск. hartować, ад ням. harten)

1) надаваць цвёрдасць, трываласць металу шляхам моцнага награвання í раптоўнага ахаладжэння;

2) перан. выхоўваць стойкасць, вынослівасць, здольнасць пераносіць цяжкасці.

гіпнаты́чны

(гр. hypnotikos)

1) які мае адносіны да гіпнозу (напр. г. сон);

2) перан. здольны моцна ўздзейнічаць на каго-н. (напр. г-ая сіла музыкі).

дэкараты́уны

(фр. décoratif, ад лац. decorare = упрыгожваць)

1) эфектны, маляўнічы, прызначаны для ўпрыгожвання (напр. д-ыя расліны, д-ае афармленне);

2) перан. ненатуральны, штучны; паказны.

ілюстра́цыя

(лац. illustratio = выява, жывое апісанне)

1) малюнак у кнізе, часопісе, які суправаджае тэкст, тлумачыць змест;

2) перан. прыклад, які наглядна паказвае, пацвярджае што-н.