панапі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і панапіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і паначэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папабра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце, ‑бяруць; зак., чаго.

Разм. Браць многа, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папавя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папавязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Тое, што і папагрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і нападраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папажо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папажаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папажына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)