ве́на

(лац. vena)

крывяносны сасуд, па якім кроў цячэ ад органаў і тканак да сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранары́т

(ад лац. coronarius = вянечны)

запаленне вянечных артэрый сэрца пры калагенозах і некаторых іншых хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́стыі

(лац. ostium = уваход, адтуліна)

шчылінападобныя адтуліны ў членістаногіх, праз якія кроў паступае ў сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыкардыя́льны

(ад гр. perikardios — які знаходзіцца вакол сэрца)

п-ыя клеткі — тое, што і нефрацыты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмакардыягра́фія

(ад сейсма- + кардыяграфія)

метад графічнай рэгістрацыі механічных праяўленняў дзейнасці сэрца шляхам запісу сейсмічнага эфекту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перапу́дзіцца, ‑пуджуся, ‑пудзішся, ‑пудзіцца; зак.

Разм. Перапужацца. Сэрца маткі не ўтрывала: — Хлопец з страху пабялеў, Перапудзіўся не мала, За дзень гэты пастарэў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байда́н, ‑а, м.

Абл. Пустэча, запушчанае месца; паша. Песня хлопцу сэрца раніць, Ой, расчуліць! Ён жа вырас на байдане Без матулі. А. Александровіч.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзервяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і адзеравянець. — Значыцца, у вас горкае вока, а ваша сэрца не зусім адзервянела, — заўважыў Лабановіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанендаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент з рэзанатарам для выслухоўвання сэрца і лёгкіх. Прыкладаў [Смірын] да грудзей фанендаскоп, услухоўваўся ў хрыпы, нарэшце дыягнаставаў — грып. Алешка.

[Ад грэч. phōnē — гук, endon — унутры, skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глубина́ прям., перен. глыбіня́, -ні́ ж.;

◊

в глубине́ веко́в у глыбіні́ стаго́ддзяў;

из глубины́ веко́в з глыбіні́ стаго́ддзяў;

из глуби́н наро́да з наро́дных глыбі́нь;

в глубине́ души́ (се́рдца) у глыбіні́ душы́ (сэ́рца);

от (из) глубины́ души́ (се́рдца) ад (з) глыбіні́ душы́ (сэ́рца);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)