сямейства гельмінтаў класа смактуноў; паразіты рыб, паўзуноў, птушак, млекакормячых і чалавека. У сусв. фауне 29 родаў, больш за 100 відаў. На Беларусі 4 віды. Найб. пашыраны апістарх кашэчы (Opistorchis felineus) — узбуджальнік апістархозу.
Даўж. каля 1 см. Развіваюцца ў прамежкавых (малюскі), дадатковых (карпавыя рыбы) і канчатковых гаспадароў (рыбаедныя жывёлы і чалавек).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ДАРО́ЖКА,
снасць для лоўлі драпежнай рыбы. Прадаўгаватая металічная пласціна з кручком або якарком на канцы, прымацаваная да доўгага шнура, што цягнуць за чаўном ці лодкай. Кручок (якарок) маскіруюць чырвонымі ніткамі ці тканінай. Шнур намотваюць на спец. калаўроцік (матавільца) або дошчачку. Д. вядома на Беларусі са старажытнасці, у наш час выкарыстоўваецца рыбаловамі-аматарамі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАДЗЯНЫ́ ВО́СЛІК
(Asellus aquaticus),
від ракападобных з атр. раўнаногіх. Пашыраны ў прыбярэжнай зоне прэсных стаячых і з павольным цячэннем вадаёмаў Еўропы, за выключэннем Пірэнейскага п-ва.
Даўж. да 20 мм. Корміцца жывымі і адмерлымі воднымі раслінамі, паядае лісце, якое падае ў вадаёмы (за жыццё з’ядае 168 мг). Ачышчае вадаёмы. Вадзянымі вослікамі кормяцца рыбы.
2. (нарыхтавацьгародніныі г. д.) (in gróßer Ménge) schälen vt; (áb)péllen vt;
начы́сціць ры́бы Físche ábschuppen;
начы́сціць бу́льбы Kartóffeln schälen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
fish1[fɪʃ]n. (pl.fishorfishes)
1. ры́ба, ры́біна;
He caught several fish. Ён злавіў некалькі рыбін;
freshwater fish прэснаво́дная ры́ба;
fro zen/smoked fish маро́жаная/вэ́нджаная ры́ба
2. the Fishesastron.Ры́бы (сузор’е)
3. the Fishesastrol.Ры́бы (знак задыяка); чалаве́к, які́ нарадзіўся пад гэ́тым зна́кам
♦
ha ve bigger/other fish to fry мець больш ва́жныя або́ ціка́выя спра́вы;
neither fish nor fowl ні ры́ба ні мя́са; ні то́е ні сёе;
there are other fish in the sea ≅ свет клі́нам не сышо́ўся (на кім-н., чым-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вусёнак ’частка жака; рукаў, па якому рыба заходзіць у жак ці нерат’ (Касп.). Ад ву́сце ’горла ў жаку ці нераце’; параўн. смал.вустёнок ’уваход для рыбы ў вяршу, мярэжу’ (Мат., смал.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ко́тец ’возера’ (Эрем.). Укр.котець ’загародка з чароту для лоўлі рыбы’, рус.котец ’штучны вадаём, садок’, балг.ноце, макед.котец, серб.-харв.котац ’тс’. Да каціць (Тапароў, Этимология 1971, 289, 297).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
начы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак.
1.што. Старанна вычысціць. Язэп папрасіў Дашу прышыць белы каўнерык, а сам да бляску начысціў гузікі, спражку на рамяні, зорку на пілотцы, медалі.Асіпенка.
2.чаго. Чысцячы, нарыхтаваць у якой‑н. колькасці. Начысціць рыбы. □ Маці з Маняй начысцілі бульбы, расклалі на камінку агонь і паставілі чыгунок на трыножнік.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ля́па, ‑ы, ж.
1. Рот звера, рыбы; пашча. Перапалоханы галасамі людзей, .. [звер] уцякаў з адкрытай ляпай, высунуўшы доўгі язык.«Звязда».//Груб. Пра рот чалавека. — Чаго яна [Старавойціха] ляпу сваю разявіла? — .. сказаў Харытон.Баранавых.
2.перан. Цёмнае, адкрытае паглыбленне ў чым‑н. Наверсе стары Тодарчык ці сама Волька Янкава кідаюць снапы ў барабан — у чорную ляпу малатарні.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)