Verbum

абнасе́ніць, ‑ніць; зак., што.

Спец. Кінуць насенне ў зямлю (пра расліны). Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.

гіграфі́ты, ‑аў; адз. гіграфіт, ‑а, М ‑фіце, м.

Спец. Расліны, якія растуць у месцах павышанай вільготнасці.

[Ад грэч. hydrós — вільготны і phytón — расліна.]

джугара́, ‑ы, ж.

Травяністая хлебная і кармавая расліна з роду сорга, а таксама зерне гэтай расліны.

малапатрабава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прад’яўляе вялікіх патрабаванняў да каго‑, чаго‑н. Малапатрабавальныя да святла расліны.

мнагале́тнікі, ‑аў; адз. мнагалетнік, ‑у, м.

Спец. Расліны, што жывуць некалькі год. Травы-мнагалетнікі. Мнагалетнік дэкаратыўны.

нектарано́сы, ‑аў; адз. нектаранос, ‑а, м.

Кветкавыя расліны, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок), які збіраюць пчолы.

пабуя́ць, ‑яе; зак.

Вырасці ў націну, не даўшы клубняў, зерня (звычайна пра агародныя расліны). Пабуяла бульба.

паво́йны, ‑ая, ‑ае.

Які пры росце чапляецца за што‑н., абвіваецца вакол чаго‑н. Павойныя расліны.