ды́ктар

(лац. dictor = той, хто гаворыць)

супрацоўнік радыё або тэлебачання, які чытае тэкст перад мікрафонам для перадачы ў эфір.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рада́р

(англ. radar, ад radio detection and ranging = выяўленне і вызначэнне адлегласці пры дапамозе радыё)

тое, што і радыёлакатар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёлака́тар

(ад радыё- + лакатар)

комплекс радыёапаратуры для выяўлення і вызначэння месцазнаходжання аб’ектаў у прасторы па адбітых ад іх радыёхвалях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёнавіга́тар

(ад радыё- + навігатар)

прыбор для вызначэння геаграфічных каардынатаў карабля пры дапамозе радыёсігналаў, якія бесперапынна пасылаюць тры берагавыя радыёстанцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёспектраскапі́я

(ад радыё- + спектраскапія)

метады даследавання будовы рэчыва, фізічных і хімічных працэсаў у ім, заснаваныя на рэзанансным паглынанні радыёхваляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыётэлемеха́ніка

(ад радыё- + тэлемеханіка)

галіна тэлемеханікі, якая займаецца пытаннямі кантролю, вымярэння і кіравання аб’ектамі на адлегласці з дапамогай радыёхваляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

RIAS

= Rundfunk im Amerikanischen Sektor (Berlins) – Радыё ў амерыканскім сектары (Берліна) (вяло перадачы да 1992 г.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stereo

[ˈsterioʊ]

1.

n.

1) стэрэафані́я f.

2) апара́т для стэрэафані́чнае рэпраду́кцыі

3) informal стэрэафані́чнае ра́дыё, прайграва́льнік

4) стэрэаты́п -у m.

2.

adj.

стэрэафані́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

upturn

1. [ʌpˈtɜ:rn]

v.t.

1) падклада́ць, скарача́ць (суке́нку)

2) рабі́ць ра́дыё гучне́й

2. [ˈʌptɜ:rn]

n.

1) пад’ём, рост -у m. (цэ́наў)

2) пале́пшаньне n. (умо́ваў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frequency

[ˈfri:kwənsi]

1.

n., pl. -cies

1) ча́стасьць, часьціня́; частата́ f.

2) часто́тнасьць, пашы́ранасьць f.

2.

adj.

часто́тны

frequency modulation (у радыё) часто́тная мадуля́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)