аблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
1. Абматаць, апавіць, абвязаць чым-н.
А. дротам.
2. перан. Падпарадкаваць сабе.
А. павуцінай даўгоў.
3. перан. Прывабіць, прылашчыць, увесці ў зман.
А. чарамі.
|| незак. аблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спе́лы, -ая, -ае.
1. Які паспеў, выспеў, стаў прыгодным для ўжывання.
С. яблык.
2. перан. Які дасягнуў вопытнасці, майстэрства (пра музыканта, артыста, мастака і пад.).
3. перан. Дасканалы, грунтоўна абдуманы; закончаны.
Спелыя думкі.
|| наз. спе́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стратэгі́чны, -ая, -ае.
1. гл. стратэгія.
2. перан. Аб спартыўнай гульні: такі, у якім асобныя камбінацыі падпарадкаваны загадзя абдуманаму плану.
Шахматы — стратэгічная гульня.
3. перан. Істотны, важны для дасягнення агульнай мэты на якім-н. этапе.
С. план.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сюсю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Размаўляючы, замяняць шыпячыя гукі свісцячымі.
2. перан. Падроблівацца пад дзіцячы склад думак, мову і пад.
Нельга с. з дзецьмі.
3. перан. Празмерна апякаць.
С. з навабранцамі.
|| наз. сюсю́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хаду́лі, -ду́ль і -яў, адз. хаду́ля, -і, ж.
1. Шасты з высока прыбітымі прыступкамі, стаўшы на якія можна хадзіць вялікімі крокамі.
Хадзіць на хадулях.
2. перан. Пра што-н. напышлівае, высакамернае, ненатуральнае.
3. перан. Доўгія ногі (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хі́сткі, -ая, -ае.
1. Які хістаецца, ківаецца.
Хісткія галінкі дрэў.
Х. мосцік.
2. перан. Ненадзейны, няпэўны, малапераканальны.
Хісткія довады.
3. перан. Непастаянны ў сваіх поглядах, учынках і пад.
Рэвалюцыянер з яго вельмі х.
|| наз. хі́сткасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.
1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).
2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.
3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.
Вакол царствавала цішыня.
|| наз. ца́рстваванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ро́ля, -і, мн. -і, -яў, ж.
1. Мастацкі вобраз, створаны драматургам у п’есе, сцэнарыі, які ўвасабляецца ў сцэнічнай ігры акцёрам.
Увайсці ў ролю (таксама перан.: асвоіцца з якой-н. манерай паводзін).
Выйсці з ролі (таксама перан.: адступіць ад прынятай на сябе манеры).
Вытрымаць сваю ролю (перан.: не адступіць ад прынятай на сябе ролі, манеры).
У ролі каго-н. (таксама перан.: у якасці каго-н.).
Памяняцца ролямі (таксама перан.).
Ролі перамяніліся (таксама перан.: змяніліся ўзаемаадносіны людзей, суадносіны іх сіл).
2. Сукупнасць рэплік адной дзеючай асобы ў п’есе.
Перапісаць ролю.
3. Род, характар і ступень удзелу ў чым-н.
Р. асобы ў гісторыі.
◊
Іграць ролю — мець уплыў, значэнне.
Названы фактар іграе тут вялікую ролю.
|| прым. ро́левы, -ая, -ае (да 1 знач. ў некаторых спалучэннях і да 2 знач.; спец.).
Ролевая ігра (з размеркаваннем роляў паміж удзельнікамі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насы́ціць, -сы́чу, -сы́ціш, -сы́ціць; -сы́чаны; зак.
1. каго-што. Накарміць уволю.
2. перан., што. Напоўніць, прасякнуць што-н. якім-н. рэчывам у вялікай колькасці.
Паветра насычана вільгаццю.
3. перан. Поўнасцю задаволіць свае патрэбы, жаданні і пад. (разм.).
Н. сваю цікаўнасць.
4. перан., што. Напоўніць, забяспечыць у вялікай колькасці.
Н. рынак таварамі.
|| незак. насыча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. насычэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пот, -у, М по́це, мн. паты́, пато́ў, м.
Вадкасць, якая выдзяляецца падскурнымі залозамі.
Працаваць да поту.
Гэта справа патрабуе нямала поту (перан.: працяглай, напружанай працы). Да сёмага поту (да знямогі; разм.). Потам і кроўю здабыць што-н. (перан.: шляхам вялікіх намаганняў; высок.). Увагнаць у п. каго-н. (змардаваць напружанай працай; разм.). Шыбы пакрыліся потам (перан.: запацелі).
|| прым. по́тавы, -ая, -ае.
Потавыя залозы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)