рускі музыказнавец, фалькларыст. Д-р мастацтвазнаўства (1944), праф. (1919). Скончыў Петраградскую кансерваторыю (1914). Працы па сав. і зарубежнай музыцы, старарус. муз. пісьменнасці. Распрацоўваў тэарэт. праблемы муз. фальклору народаў СССР і зарубежных краін, стварыў першыя сістэматызацыі муз. інструментарыя рус., бел. і інш. народаў. Аўтар манаграфіі па муз. фальклоры беларусаў «Беларуская народная музыка» (1941). Падрыхтаваў і выдаў шэраг зборнікаў нар. песень.
Тв.:
Пауль Хиндемит. Л., 1927;
Афганская народная музыка. М., 1960;
Очерки по истории музыки народов СССР. Вып. 1—2. М., 1962—63;
Персидские теснифы. М., 1964;
О музыкальном фольклоре и древней письменности. М., 1971.
Яна ківала галавой, але, чулася, была занята сваімі думкамі.
4.як або якім чынам. Адчуваць сябе, быць у пэўным стане.
Добра чулася нам у лесе.
|| зак.пачу́цца, -чу́ецца (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кантрда́нс
(фр. contredance, ад англ. country-dance = літар. сялянскі танец)
даўнейшы танец, які выконваўся чатырма, шасцю або васьмю парамі, а таксама музыка да гэтага танца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ча́рда́ш
(венг. csàrdàs, ад csarda = шынок, карчма)
1) венгерскі парны народны танец, а таксама музыка да гэтага танца;
2) музычная п’еса ў рытме гэтага танца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
hypnotic[hɪpˈnɒtɪk]adj.
1. гіпнаты́чны;
a hypnotic trance гіпнаты́чны транс;
a hypnotic state гіпнаты́чны стан;
hypnotic sounds гіпнаты́чныя гу́кі;
The music had an almost hypnotic effect.Музыка мела амаль гіпнатычны эфект.
2. снатво́рны, наркаты́чны (пра лекі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pop3[pɒp]n.
1. (таксамаpop-music) поп-му́зыка;
top of the pops пе́сня – перамо́жца хіт-пара́да
2.AmE, infml та́та
♦
have/take a pop (at smb.)BrE, infml атакава́ць (каго́-н.); засыпа́ць (пытаннямі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пе́сеннік, ‑а, м.
1. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеянай музыкі. Паэт-песеннік. Кампазітар-песеннік.
2.Разм. Выканаўца песень; аматар спяваць песні. — Едзе [Анікей] і пяе, песня плыве над ракой.. Песеннік быў... Ах, колькі радасці ён прывозіў з сабой!..Ракітны.Для паноў ён [прадзед] быў першы разбойнік, Для людзей жа — музыка і песеннік.Блатун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каніфо́ль, ‑і, ж.
Цвёрдае шклопадобнае рэчыва, якое атрымліваецца пры перагонцы смалы хваёвых дрэў і выкарыстоўваецца ў якасці клеявога і ізаляцыйнага матэрыялу ў прамысловасць, а таксама для націрання смыкоў струнных інструментаў. Сляпы музыка асцярожна дастаў з чахла сваю скрыпку, пакратаў струны пальцамі, правёў некалькі разоў смыком па каніфолі, прымайстраваўся на купіне і зайграў.Гурскі.
[Ад лац. Coloponia resina — калафанійская смала (Калафон — горад у Малой Азіі).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dance
[dæns]1.
v.
танцава́ць, та́нчыць, скака́ць
2.
n.
1) та́нец -цу m., ско́кі pl. only.
2) вечары́на f., ве́чар з та́нцамі
3.
adj.
танцава́льны (му́зыка, гурто́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nastrojowy
nastrojow|y
1. лірычны; эмацыянальны;
muzyka ~a — лірычная музыка;
2. эмацыянальны; які лёгка паддаецца зменам настрою
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)