remedy
[ˈremədi]
1.
n., pl. -dies
1) лек -у m.
2) сро́дак -ку m. (ад чаго́); за́хад -у m.; ме́ра f. (су́праць чаго́-н.); лячэ́ньне n.
2.
v.t.
выпраўля́ць, папраўля́ць; выле́чваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
resort1 [rɪˈzɔ:t] n.
1. куро́рт; ме́сца адпачы́нку;
a seaside/ski/mountain resort марскі́/лы́жны/го́рны куро́рт
2. надзе́я; выратава́льная ме́ра;
An operation was the only resort. Аперацыя была адзінай надзеяй.
♦
in the last resort у кра́йнім вы́падку; нарэ́шце, у рэ́шце рэшт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фунт м
1. (мера вагі) Pfund n -(e)s, -e; (пасля ліч pl без артыкля) два фунты цу́кру zwei Pfund Zúcker;
2. (грашовая адзінка) Pfund n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шу́рка
1. Канюшына палявая Trifolium arvense L. (Слаўг.). Тое ж шу́рычкі (Слаўг.).
2. Старая мера дроў (БРС); кароткі кавалак бервяна (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
аршы́н, ‑а, м.
1. Мера даўжыні, роўная 71,12 см, якой карысталіся на Беларусі, у Расіі да ўвядзення метрычнай сістэмы.
2. Лінейка такой даўжыні. Складаны аршын.
•••
Аршын з шапкай — малы, невысокі ростам.
Бачыць на тры аршыны пад зямлёю гл. бачыць.
Мераць на свой аршын гл. мераць.
Мераць на стары аршын гл. мераць.
Мераць усіх (усё) на адзін аршын гл. мераць.
Як (быццам) аршын праглынуў гл. праглынуць.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ло́каць, ‑кця; мн. локці, ‑цяў; м.
1. Месца згібу рукі, дзе злучаецца плечавая косць з касцямі перадплечча. Глыбока ўздыхнуўшы, Чарнавус .. паставіў на калені локці і апусціў на далоні сваю жорсткую бараду. Кулакоўскі. Хвіліну .. [Максім і Васіль] ішлі моўчкі, датыкаючыся адзін аднаго локцямі. Шамякін. // Частка рукава, якая аблягае гэта месца. Падраны локаць.
2. Старадаўняй мера даўжыні, роўная прыблізна 0,5 метра.
•••
Кусаць (сабе) локці гл. кусаць.
Пачуццё локця гл. пачуццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
морг 1, ‑а, м.
Трупярня. Стары інвалід быў забіты насмерць, і яго адразу адвезлі ў морг. Лынькоў.
[Фр. morgue.]
морг 2, ‑а, м.
Старая зямельная мера (0,71 гектара). Тым часам з дому для падмогі, Саху забраўшы і нарогі, Антось прыехаў і на грэчку Узняў маргоў са два папару. Колас.
[Польск. morg.]
морг 3, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца для абазначэння адзінкавага кароткага маргання (ад дзеясл. маргнуць і маргаць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эне́ргія
(гр. energeia = дзеянне, дзейнасць)
1) мера руху матэрыі і яе здольнасць выконваць работу;
2) перан. рашучасць і настойлівасць у дасягненні пастаўленай мэты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вало́ка
1. Мера зямлі — 20 дзесяцін; участак зямлі 24 га (Барыс.); 18 га (Стаўбц.); надзел зямлі (Маладз.); участак зямлі няпэўнай меры (Шчуч.); паласа зямлі (Жытк.).
2. Галоўная пазямелыная мера ў Літве і Польшчы (Гарб.).
3. Балота або нізкае, забалочанае, але праходнае месца, якое зарасло алешнікам, лесам (Ельск., Усх. Палессе Талст.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
спосаб, сродак, прыём, правіла, дарога, шлях, мера, метад, манера, сістэма; ход, ключ, адмычка, стыль, форма, манеўр (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)