расчарці́ць, ‑чарчу, ‑чарціш, ‑чэрціць; зак., што.
Нанесці на што‑н. штрыхі, лініі ў патрэбных кірунках. Расчарціць дошку. Расчарціць паперу. □ Выняў з партфеля макетны ліст, каб расчарціць усё на ім і пэўна ўжо ведаць, якія фота рабіць Шаевічу, а мне якіх памераў пісаць выступленні. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ме́чыкі ’цюльпаны’ (паст., Сл. ПЗБ), драг. мэ́чыке ’гладыёлусы’ (Лучыц-Федарэц), відаць, з польск. mieczyk ’тс’, як і чэш. mečík, серб.-харв. ма̏ч, mačika, mečiką, mačȋc, mačinac, ’тс’, mačac ’стальнік, Ononis spinosa’ славен. mȅč ’гладыёлус’, mečíka ’касач’, — усе першапачаткова з’яўляюцца старым перакладам з лац. gladiolus ’невялікі меч’ > ’мечавідны ліст’ < gladius ’меч’ паводле падабенства лістоў да мяча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
credence [ˈkri:dns] n. fml ве́ра; даве́р, даве́р’е;
a letter of credence рэкамендацы́йнае пісьмо́/рэкамендацы́йны ліст;
find credence карыста́цца даве́рам;
give credence to smb. аказа́ць даве́р’е каму́-н.;
refuse credence адмо́віць у даве́р’і/даве́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
apologetic [əˌpɒləˈdʒetɪk] adj. выба́члівы, праба́члівы; які́ просіць прабачэ́ння;
an apologetic letter ліст, по́ўны выбачэ́нняў;
an apologetic smile выба́члівая ўсме́шка;
with an apologetic air з вінава́тым вы́глядам;
He was very apologetic. Ён прасіў прабачэння.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
acuminate
[ə,kju:mɪnət]
1.
adj.
во́йстры, во́йстраканцо́вы, заво́йстраны; сьпіча́сты
a leaf with an acuminate tip — ліст з во́йстрым ко́нчыкам
2. [əˈkju:mɪneɪt]
v.
завайстра́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
цыві́льны
1. прил. шта́тский, гражда́нский, циви́льный;
~ная во́пратка — шта́тское (гражда́нское, циви́льное) пла́тье;
~ныя ўла́ды — гражда́нские вла́сти;
○ ц. ліст — уст. циви́льный лист;
2. в знач. сущ. шта́тский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Ка́рта 1 ў картачнай гульні. Гл. карта 3.
Ка́рта 2 ’геаграфічная карта’. Гл. карта 3.
Ка́рта 3 ’дакумент, пасведчанне’ (КЭС, лаг.), ’ліст, запіска, паштоўка’ (Нас., Шат., Шн., Гарэц., Др.-Падб., Булг., Мал., Шпіл., Сержп.). Старое запазычанне (1539) з польск. karta, якое з італ. carta < лац. charta ’папера’ < ст.-грэч. χάρτης (Булыка, Запазыч., 142; Фасмер, 2, 203).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лапша́к 1 ’падбярозавік’ (Інстр. 2; уздз., Нар. словатв.), швянч. лапшук ’тс’. Балтызм, параўн. літ. lepšiukas, lepšė, lepšis ’грыб падбярозавік або любы іншы стары грыб’, ’вялы чалавек’ (Сл. паўн.-зах., 2, 623; Лаўчутэ, Балтызмы, 118).
◎ Лапша́к 2 ’буйны і пляскаты боб’ (віл., Сл. паўн.-зах.). Грынавецкене (там жа) выводзіць гэту лексему з літ. lapas ’ліст’, аднак не растлумачвае суфікс.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лопаўка 1 ’каваль, шчаўкун — розныя віды жукоў з сям. Elateridae’ (Касп.). Да лопаць 1 (гл.).
Лопаўка 2 ’нераўнамерна адцягнутае ў час кляпання карабатае месца на лязе’касы’ (Мядзв., Жд. 1, Касп.; полац., Янк. 2; мін.-маладз., Шчарб.; докш., Янк. Мат.; полац., Нар. лекс.; рас., Шатал.). Утворана ад ⁺лопавы < ⁺лопа < літ. lãpas ’ліст’ (паводле падабенства). Параўн. лапату́ха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брыня́ць, ‑яе; незак.
1. Набіраючыся вільгаці, павялічвацца, расшырацца ў аб’ёме; разбухаць.
2. Павялічвацца ў працэсе росту, напаўняючыся пажыўнымі сокамі. То была пара, калі маладыя бярозкі брынялі салодкім сокам. Гартны. Хай зярняты прарастаюць, Новай сілай хай брыняюць Колас, кветка, ліст! Кірэенка.
3. Расшырацца, павялічвацца ў аб’ёме; ацякаць, распухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)