maul

[mɔl]

1.

n.

цяжкі́ мо́лат

2.

v.t.

1) кале́чыць, біць і цяга́ць; набіва́ць сінякі́

2) кало́ць кало́ду (клі́нам і мо́латам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пасхаро́тваць ’паламаць’ (карэліц., Шатал.). Славен. hfdati ’грызці, моцна біць’, ’есці с хрустам’, серб.-харв. лікск. rdati ’тс’, ’сварыць’, дуброўніцк. hrdatiбіць, моцна грукаць’. Узыходзяць да прасл. skwditi/skorditi, роднаснымі да якіх з’яўляюцца літ. skardўti ’разгрызаць’, ’разрываць’, ’таўчы’, лат. skärdtt ’драбіць, таўчы’ (Трубачоў, 8, 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Начвоґаць, начвіг̌аць ’насцябаць, нахвастаць’ (ТС). Да чвогаць ’сцябаць, біць пугай’ (гл.), відаць, гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grzmocić

незак.

1. біць, калаціць;

2. разм. рэзацца;

grzmocić w brydża — рэзацца ў брыдж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prać

незак.

1. мыць;

2. перан., разм. біць, лупцаваць;

prać brudne pieniądze — адмываць [брудныя] грошы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

alarmować

незак.

1. падымаць (біць) трывогу;

2. бударажыць;

alarmować opinię publiczną — бударажыць грамадскую думку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbijać

незак.

1. збіваць;

2. перан. абвяргаць;

zbijać bąki — лайдачыць; лынды біць; вуглы абціраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зава́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. Камандаванне атрада даручыла Вользе завабіць немца ў лес. «Работніца і сялянка».

2. Захапіць, зачараваць сваім хараством; прывабіць. На позніх гатунках спакусліва красаваліся буйныя чырвоныя яблыкі — здавалася, для таго, каб завабіць сюды падарожніка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгалу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.

Нар.-паэт. Прылашчыць. Маці, баючыся раззлаваць бацьку ці не патрапіць яму, не адважваецца нават прыгалубіць.. [Лёдзю], а калі і галубіць, дык употай. Карпаў. Праўда, Пецю.. [айчым] ніколі не прыгалубіў, як бацька, не цікавіўся яго справамі, але і не быў грубы з ім у абыходжанні. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

puken

vi

1) біць у літа́ўры

2) разм. бараба́ніць (на раялі)

3) разм. зубры́ць

4) фехтава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)