Прабава́ць ’правяраць стан або якасць чаго-небудзь; рабіць пробу’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прабава́ць ’правяраць стан або якасць чаго-небудзь; рабіць пробу’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́цыя ’падстава, сэнс, аснова, слушнасць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слы́нуць ‘лічыцца, славіцца, быць вядомым’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сто́пень ‘ступень, крок’, ‘ступень (мера якасці)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Субста́нцыя ’матэрыя; першааснова’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сціць ’шанаваць, паважаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сумле́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вызначаецца высокімі маральнымі якасцямі.
2. Згодны з паняццем сумленнасці.
3. Нічым не заплямлены, бездакорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суча́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цяперашняга часу, да сваёй эпохі.
2. Які знаходзіцца на ўзроўні свайго веку, адпавядае патрабаванням свайго часу.
3. Які адбываецца цяпер, у дадзены час; цяперашні.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узмацні́цца, ‑моцніцца;
1. Павялічыцца ў сіле, стаць больш інтэнсіўным (пра вецер, дождж і пад.).
2. Стаць больш выразным у сваім праяўленні, больш інтэнсіўным (пра якія‑н. уласцівасці, якасці, працэсы).
3. Стаць больш моцным, эфектыўным, дзейсным (пра ваенныя дзеянні).
4. Папаўняючыся, стаць больш баяздольным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узмацні́ць, ‑мацню, ‑моцніш, ‑моцніць;
1. Павялічыць трываласць чаго‑н., умацаваць што‑н.
2. Зрабіць больш моцным па ступені праяўлення, павялічыць.
3. Зрабіць больш моцным, дзейсным, эфектыўным (пра ваенныя дзеянні).
4. Павысіць баяздольнасць чаго‑н.
5. Актывізаваць (чыю‑, якую‑н. дзейнасць, работу і пад.); палепшыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)