капы́л, -ла́ м.

1. сапож. коло́дка ж.;

2. (в санях) копы́л;

◊ на адзі́н к. — на оди́н покро́й;

перарабі́ць на свой к. — переде́лать на свой мане́р (лад);

ме́раць на адзі́н (на свой) капы́л — ме́рить на оди́н (свой) арши́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

самалёта-вы́лет, ‑у, М ‑леце, м.

Вылет аднаго самалёта для выканання якога‑н. задання; адзінка вымярэння транспартнай работы, якую выконвае адзін самалёт за адзін вылет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opposite​2 [ˈɒpəzɪt] adv. насу́праць (адзі́н аднаго́);

The man sitting opposite is a notary. Чалавек, што сядзіць насупраць, – натарыус.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

apostle [əˈpɒsl] n.

1. Apostle апо́стал (адзін з 12 паслядоўнікаў Ісуса Хрыста)

2. апо́стал, заўзя́ты паслядо́ўнік яко́й-н. ідэ́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дружна, аднадушна □ адзін за аднаго

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

адзіне́ц, ‑нца, м.

Зусім адзін, адзінокі, які адбіўся ад статка (пра жывёл). Зубр-адзінец. // Адзінокі, бессямейны; бабыль. [Агей] адзін цяпер, адзінцом павінен будзе дажываць свой век. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамігну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Падмігнуць адзін другому з якой‑н. мэтай. Насільшчыкі перамігнуліся, штурханулі адзін аднаго пад бок і выступіла наперад. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кільбло́к

(англ. keelblock)

падпора ў выглядзе брусоў, накладзеных адзін на адзін, на якую ставіцца судна ў доку ў час будавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

aneinánder

pron rez адзі́н да аднаго́; адзі́н пры адны́м; адзі́н за аднаго́

dicht ~ — шчы́льна, ве́льмі блі́зка

~ geraten* — vi (s) (mit D) счапі́цца, пасвары́цца (з кім-н.)

~ réihen — vt нані́зваць; расклада́ць, расстаўля́ць радко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

присе́ст уст. прысе́ст, -ту м.;

◊

в оди́н присе́ст, за оди́н присе́ст за адзі́н раз (прысе́ст), адны́м за́хадам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)