Verbum

насаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-чаго.

1. Тое, што і насадзіць¹.

2. Пабоямі нарабіць сінякоў, гузоў і пад. (разм.).

Н. сінякоў.

дыфама́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне ў друку звестак (сапраўдных або ўяўных), якія ганьбяць, няславяць каго-н.

Справа аб дыфамацыі.

|| прым. дыфамацы́йны, -ая, -ае.

зае́здзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Знясіліць яздой, работай без адпачынку.

З. каня.

2. перан. Змучыць непасільнай работай (разм.).

зайздро́сціць, -о́шчу, -о́сціш, -о́сціць; незак., каму-чаму.

Зведваць пачуццё зайздрасці да каго-, чаго-н.

Зайздрошчу ўнукам сваім.

|| зак. пазайздро́сціць, -о́шчу, -о́сціш, -о́сціць.

зама́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Запэцкаць маслам, чым-н. тлустым.

З. кнігу.

З. вопратку.

|| незак. зама́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

заме́на, -ы, мн. -ы, -ме́н, ж.

1. гл. замяніць.

2. Той, хто (або тое, што) замяняе каго-, што-н.

Знайсці сабе замену.

замілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., каго (што).

Прывесці ў замілаванне.

Дзяўчынка замілавала нас сваёй ласкавасцю.

|| незак. заміло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

запусці́ць³, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., каго.

Перастаць даіць перад ацёлам.

З. карову.

|| незак. запуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. за́пуск, -у, м.

запы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Пакрыць пырскамі.

З. сурвэтку чарнілам.

2. Пачаць пырскаць.

|| незак. запы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

заслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выслухаць тое, што абвяшчаецца публічна.

З. справаздачу.

З. дакладчыка.

|| незак. заслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.