Verbum

зачэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

1. Прыстасаванне, якім што-н. зачэпліваюць або якое што-н. трымае.

2. перан. Прычына, падстава.

З. для сваркі.

зая́ва, -ы, мн. -ы, зая́ў, ж.

1. Афіцыйнае паведамленне ў вуснай або пісьмовай форме.

Зрабіць заяву для друку.

2. Пісьмовая просьба аб чым-н.

Падаць заяву на адпачынак.

змізарне́лы, -ая, -яе.

Схуднелы, здрабнелы (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам) або зачахлы, пабляклы (пра расліннасць).

Твар яго змізарнеў.

Маладое лісце змізарнела і зачахла.

|| наз. змізарне́ласць, -і, ж.

і́валга, -і, ДМ -лзе, мн. -і, -аў.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных з жоўтым і чорным або зеленаватым апярэннем.

Свістала і. ў кустах.

|| прым. і́валгавы, -ая, -ае.

кабата́ж, -у, м. (спец.).

Суднаходства паміж партамі аднаго мора або адной дзяржавы.

Малы к. (у межах аднаго мора). Вялікі к. (паміж партамі розных мораў).

|| прым. кабата́жны, -ая, -ае.

каляі́на, -ы, мн. -ы, -ляін, ж.

1. Паглыблены след на дарозе ад колаў або санных палазоў.

2. перан. Пра звычайны ход якіх-н. спраў, жыцця.

Выбіцца з каляіны.

камізэ́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Кароткая мужчынская і жаночая адзежына без рукавоў і каўняра, якую надзяваюць на сарочку або блузку.

|| прым. камізэ́лечны, -ая, -ае.

кантрама́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які дае права на бясплатнае наведванне тэатра, кіно і пад.

|| прым. кантрама́рачны, -ая, -ае.

канцэртма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

1. Піяніст-акампаніятар.

2. Музыкант, які ўзначальвае адну са струнных груп аркестра.

3. Саліст сімфанічнага або опернага аркестра.

|| прым. канцэртма́йстарскі, -ая, -ае.

карпара́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Група асоб, аб’яднаных прафесійнымі або саслоўнымі інтарэсамі.

Радыёвяшчальная к.

2. Адна з форм манапалістычнага аб’яднання.

|| прым. карпарацы́йны, -ая, -ае.

Карпарацыйныя інтарэсы.