Verbum

анлайнавы слоўнік

Вяшчува́ньня ’прараканне, прадказванне’ (Бяльк.). Назоўнік ад ітэратыўнага дзеяслова вяшчуваць, дзе у або толькі фанетычна, або пад уплывам слоў чуць, чуваць. Параўн. вяшчуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карта́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які нячыста, няправільна вымаўляе гукі «р» або «л». Картавае дзіця. / у знач. наз. карта́вы, ‑ага, м.; карта́вая, ‑ай, ж. — Гэта той картавы? Што хваліцца: «Мяне на х’ёнце паяніла». Навуменка.

2. Нячысты, няправільны (пра вымаўленне гукаў «р» або «л»). Картавае «р». Картавае вымаўленне. Картавая гаворка. □ І калі з маладога гурту вылеціць раскацісты гучны смех або дзе пачуеш крыху картавую мову, так і закарціць азірнуцца: пэўна ж, ён [Паўлюк Трус] там. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

remission

[rɪˈmɪʃən]

1) вызвале́ньне ад спла́ты до́ўгу або́ ад пакара́ньня

2) скасава́ньне або́ зьмякчэ́ньне прысу́ду

3) адпушчэ́ньне, дарава́ньне грахо́ў

4) зьме́ншаньне n. (бо́лю, сі́лы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

blitz

[blɪts]

1) бліцкры́г -у m., мала́нкавая вайна́

2) нечака́ны гвалто́ўны напа́д (самалётамі або́ та́нкамі)

v.t.

рапто́ўна, гвалто́ўна напада́ць, атакава́ць або́ перамага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

huff

[hʌf]

вы́бух зло́сьці або́ раздражне́ньня

v.t.

1) злава́ць; зьневажа́ць, абража́ць

2) ста́віцца з фанабэ́рыяй або́ пага́рдай

3) (у ша́шках) рабі́ць “фук”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lane [leɪn] n.

1. ву́зенькая даро́га; сце́жка (асабліва за горадам)

2. заву́лак

3. рад (руху транспарту)

4. даро́жка (у спаборніцтвах)

5. тра́са (у паветры або на моры)