амартызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) амартызацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́лаг, ‑а, м.

Тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым‑н., падабенствам чаго‑н.

[Ад грэч. analogos — адпаведны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апазіцы́йнасць, ‑і, ж.

Адмоўныя адносіны да каго‑, чаго‑н., нязгода з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агараджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абгароджвання, засцярогі чаго‑н. Агараджальная дамба. Агараджальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць (святла, гукаў, радыёхваль і пад.) адбівацца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкаці́цца, ‑качуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Пракаціцца вакол чаго‑н. Мячык абкаціўся вакол стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскрэ́бціся, ‑скрабецца; пр. абскробся, ‑скрэблася і ‑скраблася; зак.

Ачысціцца, вызваліцца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвапно́ўванне, ‑я, н.

Спец. Адкладанне солей вапны на паверхні чаго‑н. Абвапноўванне тканак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Скончыць кляпанне чаго‑н. Дакляпаць касу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны да драблення, раскрышвання чаго‑н. Драбільная машына. Драбільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)