Verbum

вы́вінціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак.

Выкруціць з сярэдзіны чаго‑н. вінт і пад.

вы́граніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Адшліфаваць паверхню чаго‑н. гранямі. Выграніць алмазы.

вы́енчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Дамагчыся чаго‑н. неадступнымі просьбамі; выпрасіць.

вы́канькаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Дамагчыся чаго‑н. назойлівай просьбай; выкленчыць.

вы́кусіць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Укусіўшы зубамі, выесці, вырваць частку чаго‑н.

вы́паліраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Паліруючы, зрабіць паверхню чаго‑н. гладкай; адпаліраваць.

выпрабава́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго‑н. Лётчык-выпрабавальнік. Выпрабавальнік аўтамабіляў.

вы́слабаніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Вызваліцца ад чаго‑н. Выслабаніцца ад работы.

адцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.

адшчэ́п, ‑а, м.

Кавалак, адшчапаны ад чаго‑н. Адшчэп каменя. Дошка з адшчэпам.