прымо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Лекавая вадкасць, якой змочваюць вату, марлю для прыкладвання да хворага месца.

П. да вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́нтар, -а, мн. -ы, -аў м.

Перыферыйная прылада камп’ютара, прызначаная для пераводу тэксту або графікі на фізічны носьбіт; друкарка.

|| прым. пры́нтарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́ня, -і, мн. -і, пунь, ж.

Вялікая халодная будыніна для захоўвання сена; адрына.

|| памянш. пу́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распашо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Кароткая без гузікаў кашулька для груднога дзіцяці з разрэзам на спіне або на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растушо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. (спец.).

1. гл. растушаваць.

2. мн. -і, -шо́вак. Палачка з мяккага матэрыялу для растушоўвання грунтоўкі, накладвання грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зліўны́, -а́я, -о́е (спец.).

1. Змяшаны, зліты з розных пасудзін у адну.

Зліўное малако.

2. Прызначаны для зліву, злівання.

З. жолаб.

З. чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злу́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, якое ўжыв. для злучэння сказаў і слоў унутры сказа.

|| прым. злу́чнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каалі́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне, саюз (дзяржаў, партый і пад.) для дасягнення агульнай мэты.

|| прым. кааліцы́йны, -ая, -ае.

К. ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакаёвая печ з шырокай адкрытай топкай.

2. Электрычны прыбор для абагрэву пакоя.

|| прым. камі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касметы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

1. Невялікая сумачка для прадметаў касметыкі.

2. Спецыялістка па касметычным доглядзе твару, цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)