бах, выкл.
1. Ужыв. для абазначэння моцнага адрывістага гуку.
2. у знач. вык. Ужыв. са знач. дзеяслова бахнуць (разм.).
Бах шклянку аб падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)