free

[fri:]

1.

adj.

1) во́льны, свабо́дны; незале́жны

2) неабмежава́ны; вы́звалены (з пало́ну, няво́лі); вы́пушчаны, зво́льнены (ад абавя́зкаў)

3) адво́льны

a free translation — во́льны перакла́д

4) непрымусо́вы; шчо́дры

of one’s own free will — добраахво́тна

to be free with one’s money — шчо́дра выдава́ць або́ дава́ць гро́шы

5) шчы́ры, адкры́ты

too free with criticism — зана́дта адкры́ты ў кры́тыцы

6) бесцырымо́нны; распу́шчаны

His manner was entirely too free — Яго́ныя мане́ры былі́ залі́шне бесцырымо́нныя

7) бяспла́тны, дармо́вы

a free ticket — бяспла́тны біле́т

8) свабо́дны

free of duty — бяспо́шлінны, не абкла́дзены мы́там

free imports — бяспо́шлінныя тава́ры

a free port — во́льны порт

9) адкры́ты, во́льны, дасту́пны

free access — адкры́ты до́ступ

10) без

a day free from wind — бязьве́траны дзень

free from pain — бяз бо́лю, безбале́сны

11) Chem. нязлу́чаны

Oxygen exists free in air — Кісларо́д існу́е ў паве́тры ў нязлу́чаным ста́не

2.

adv.

1) во́льна, свабо́дна

2) бяспла́тна

3.

v.t.

1) вызваля́ць (зь няво́лі)

2) адпуска́ць (руку́), звальня́ць; разлы́гваць

•

- free and clear

- free and easy

- get free of

- set free

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mark

I [mɑ:rk]

1.

n.

1) знак -у m., ме́тка f.

2) a question mark — пыта́льнік -а m. (знак прыпы́нку)

3) адзна́ка, ацэ́нка f. (шко́льная)

4) цэль -і f.; мішэ́нь f.

to hit the mark — тра́піць у цэ́ль, папа́сьці; дасягну́ць мэ́ты

to miss the mark — прамахну́цца, не асягну́ць паста́ўленае мэ́ты

5) мяжа́, но́рма f.; узро́вень -ўню m.

above the mark — вышэ́й за но́рму

below the mark — ніжэ́й за но́рму, не на вышыні́

up to the mark —

а) на нале́жнай вышыні́

б) у до́брым ста́не, у до́брым здаро́ўі

•

- beside the mark

- of mark

2.

v.t.

1) ста́віць адзна́кі (у шко́ле)

2) рабі́ць зна́кі; пакіда́ць сьлед, пля́му, рубе́ц

3) абазнача́ць

4) адзнача́ць (-ца)

5) пака́зваць на што

6) заўважа́ць

mark my words — запо́мні мае́ сло́вы

7) запі́сваць

8) ста́віць цэ́ны (на тава́рах)

to mark down —

а) запіса́ць

б) зьні́зіць цану́ на тава́ры

to mark time —

в) Milit. адбіва́ць крок на ме́сцы

г) часо́ва адтэрміно́ўваць спра́ву

II [mɑ:rk]

n.

ма́рка f. (ко́лішняя грашо́вая адзі́нка ў Няме́ччыне, Фінля́ндыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

réißen*

1. vt

1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;

in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;

j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.

2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;

éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;

es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;

j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.

3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;

die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду

2. vi (an D) ту́заць (за што-н.)

2) рва́цца, разрыва́цца;

der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;

mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула

3. ~, sich

(um A) бі́цца, змага́цца;

sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

род

1. (в первобытном обществе) род, род. ро́ду м.;

2. (поколение) род, род. ро́ду м.;

из ро́да в род з ро́ду ў род;

3. (в научных классификациях) род, род. ро́ду м.;

4. (сорт, тип) род, род. ро́ду м.; сорт, род. со́рту м., гату́нак, -нку м.;

вся́кого ро́да това́ры уся́кага ро́ду тава́ры;

род ору́жия воен. род збро́і;

род войск воен. род войск;

5. (направление деятельности) род, род. ро́ду м., хара́ктар, -ру м.;

род заня́тий род (хара́ктар) заня́ткаў;

6. грам. род, род. ро́ду м.;

мужско́й род мужчы́нскі род;

же́нский род жано́чы род;

сре́дний род нія́кі род;

◊

без ро́ду и пле́мени без ро́ду і пле́мені;

ни ро́ду, ни пле́мени ні ро́ду, ні пле́мені;

на роду́ напи́сано уст. на раду́ напі́сана;

род людско́й (челове́ческий) род людскі́ (чалаве́чы);

о́т роду з ро́ду;

де́ло тако́го ро́да така́я спра́ва;

в э́том (тако́м) ро́де прыблі́зна тако́е, не́шта падо́бнае;

в не́котором ро́де да у пэ́ўным сэ́нсе так;

своего́ ро́да своеасаблі́вы;

в своём ро́де своеасаблі́вы, па-сво́йму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зняць сов.

1. в разн. знач. снять; (с должности — ещё) уво́лить; отстрани́ть; смести́ть; (удалить то, что лежит, стоит — ещё) убра́ть; (срубить, срезать — ещё) снести́;

з. карці́ну са сцяны́ — снять карти́ну со стены́;

з. насто́льнік — снять (убра́ть) ска́терть;

з. бо́ты — снять сапоги́;

з. вяршкі́ з малака́ — снять сли́вки с молока́;

з. вартаво́га — снять часово́го;

калга́с зняў высо́кі ўраджа́й — колхо́з снял высо́кий урожа́й;

з. ча́сці з фро́нту — снять ча́сти с фро́нта;

з. спрэ́чнае пыта́нне — снять спо́рный вопро́с;

з. пыта́нне з пара́дку дня — снять вопро́с с пове́стки дня;

з. вымо́ву — снять вы́говор;

з. штраф — снять штраф;

з. ме́рку з нагі́ — снять ме́рку с ноги́;

яго́ знялі́ з рабо́ты — его́ сня́ли (уво́лили) с рабо́ты; его́ отстрани́ли от рабо́ты;

з. зага́дчыка — снять (смести́ть) заве́дующего;

з. кало́ду карт — снять коло́ду карт;

2. (из употребления) изъя́ть;

з. з про́дажу тава́ры дрэ́ннай я́касці — изъя́ть из прода́жи това́ры плохо́го ка́чества;

3. (копию, фотографию, кинофильм и т.п.) снять, сфотографи́ровать;

з. го́ры — снять (сфотографи́ровать) го́ры;

з. ксерако́пію з ру́капісу — снять ксероко́пию с ру́кописи;

4. спец. (закончить съёмку) отсня́ть;

з. фільм — отсня́ть фильм;

◊ з. з улі́ку — снять с учёта;

з. галаву́ — снять го́лову;

з. ма́ску — снять ма́ску;

з. шку́ру — содра́ть шку́ру;

як руко́й зняло́ — как руко́й сняло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

hold​2 [həʊld] v. (held)

1. трыма́ць;

We were holding hands. Мы трымаліся за рукі;

Hold your head up. Трымай галаву вышэй.

2. змяшча́ць;

The plane holds about 300 passengers. Самалёт разлічаны на 300 пасажыраў.

3. утры́мліваць;

He was held prisoner for 2 years. Яго трымалі ў турме 2 гады.

4. трыма́цца, праця́гвацца;

How long will the fine weather hold? Як доўга пратрымаецца добрае надвор’е?

5. право́дзіць (перагаворы, сход і да т.п.)

6. чака́ць;

Hold the line! Не кідай трубку!

♦

hold good : This argument does not hold good in every case. Гэты аргумент не заўжды дарэчы;

hold it! infml пачака́й!; не ру́хайся!;

hold your hat! infml ≅ ну, цяпе́р трыма́йся!;

there is no holding smb. немагчы́ма стрыма́ць каго́-н.

hold back [ˌhəʊldˈbæk] phr. v. стры́мліваць, затры́мліваць;

hold back the enemy стры́мліваць на́ціск во́рага;

hold smth. back уто́йваць што-н. (пра інфармацыю);

hold back from doing smth. мару́дзіць, хіста́цца, вага́цца зрабі́ць што-н.

hold down [ˌhəʊldˈdaʊn] phr. v.

1. не дава́ць вы́рвацца, трыма́ць (каго́-н.) ле́жачы

2. прыгнята́ць, падаўля́ць, трыма́ць у падпара́дкаванні;

hold the inflation down трыма́ць інфля́цыю на ні́зкім узро́ўні

hold forth [ˌhəʊldˈfɔ:θ] phr. v. разважа́ць; прапаве́даваць

hold in [ˌhəʊldˈɪn] phr. v. стры́мліваць; стры́млівацца, маўча́ць

hold on [ˌhəʊldˈɒn] phr. v. трыма́цца, хапа́цца (за што-н.);

Hold on! The road is bumpy! Трымайся моцна! Дарога няроўная!;

hold on to smth./onto smth. праця́гваць што-н.; прытры́млівацца чаго́-н.

hold out [ˌhəʊldˈaʊt] phr. v.

1. праця́гваць (руку)

2. прапано́ўваць (шанс/шанц, дапамогу і да т.п.)

3. вытры́мліваць, выжыва́ць; трыма́цца;

hold out against hardships сто́йка вытры́мліваць ця́жкасці

hold over [ˌhəʊldˈəʊvə] phr. v.

1. адкла́дваць, затры́мліваць, мару́дзіць;

hold over the rest of the goods адкла́дваць аста́тнія тава́ры на запа́с

2. праця́гваць пака́зваць (фільм, п’есу і да т.п.)

hold together [ˌhəʊldtəˈgeðə] phr. v.

1. быць адзі́нымі, трыма́цца ра́зам

2. змацо́ўваць, звя́зваць, аб’ядно́ўваць

hold up [ˌhəʊldˈʌp] phr. v.

1. падтры́мліваць, падпіра́ць

2. спыня́ць, затры́мліваць;

The traffic was held up for 15 minutes. Рух спыніўся на 15 хвілін.

3. пака́зваць, выстаўля́ць;

hold up as a model прыво́дзіць як пры́клад

4. : hold up a train абрабава́ць цягні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паста́віць I сов.

1. в разн. знач. поста́вить; (о строении — ещё) постро́ить, сооруди́ть;

п. ля́мпу на стол — поста́вить ла́мпу на стол;

п. машы́ну ў гара́ж — поста́вить маши́ну в гара́ж;

п. па́рус — поста́вить па́рус;

п. ха́ту — поста́вить (постро́ить) и́збу́ (дом);

п. ба́нькі — поста́вить ба́нки;

п. на вале́та — поста́вить на вале́та;

п. на пасто́й — поста́вить на посто́й;

п. но́вага дырэ́ктара — поста́вить но́вого дире́ктора;

п. умо́ву — поста́вить усло́вие;

п. о́перу — поста́вить о́перу;

до́бра п. рабо́ту — хорошо́ поста́вить рабо́ту;

п. дыя́гназ — поста́вить диа́гноз;

п. баяву́ю зада́чу — поста́вить боеву́ю зада́чу;

п. бутэ́льку — поста́вить буты́лку;

п. тэлефо́н — поста́вить телефо́н;

п. зна́кі прыпы́нку — поста́вить зна́ки препина́ния;

п. пяцёрку — поста́вить пятёрку;

п. будзі́льнік на сем гадзі́н — поста́вить буди́льник на семь часо́в;

п. рэко́рд — поста́вить реко́рд;

2. спец. установи́ть;

п. плуг на патрэ́бную глыбіню́ — установи́ть плуг на ну́жную глубину́;

3. (сделать выше) подня́ть;

п. каўне́р — подня́ть воротни́к;

4. предъяви́ть;

п. патрабава́нні — предъяви́ть тре́бования;

5. (возбудить) поста́вить, подня́ть;

п. пыта́нне — поста́вить (подня́ть) вопро́с;

6. (счесть за что-л.) поста́вить, вмени́ть;

п. у заслу́гу — поста́вить (вмени́ть) в заслу́гу;

7. (вписать) проста́вить;

п. да́ту — проста́вить да́ту;

8. настоя́ть;

п. на тым, каб гэ́та было́ зро́блена — настоя́ть на том, что́бы э́то бы́ло сде́лано;

◊ п. у тупі́к — поста́вить в тупи́к;

п. на адну́ до́шку — поста́вить на одну́ до́ску;

п. на сваі́м — поста́вить на своём;

п. на ка́рту — поста́вить на ка́рту;

п. на (сваё) ме́сца — (каго) поста́вить на (своё) ме́сто (кого);

п. сябе́ на ме́сца — (чыё) поста́вить себя́ на ме́сто (чьё);

п. на но́гі — поста́вить на но́ги;

п. з галавы́ на но́гі — поста́вить с головы́ на́ ноги;

п. кро́пкі (кро́пку) над «і» — поста́вить то́чки (то́чку) над «и»

паста́віць II (што) сов. поста́вить;

п. тава́ры — поста́вить това́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мець, маю, маеш, мае; пр. меў, мела; заг. май; незак.

1. каго-што. Уладаць кім‑, чым‑н. як уласнасцю. Мець каня. Мець халадзільнік. Мець грошы. □ Цяпер Гушка быў вольны ад даўгоў і меў сваю ўласную зямлю. Чорны. Не меў штаб ні свайго будана, ні транспарту. Кулакоўскі.

2. што. Валодаць чым‑н. Мець вопыт. Мець прафесію. Мець талент. Мець сілы. □ Я маю мову і натхнёны розум, і зрок, і слых, і рукі маю я. Дубоўка. // Быць якой‑н. даўжыні, памераў, аб’ёму. Нездарма распасцёртыя крыллі .. [альбатросаў] маюць два з палавінай метры ўшыркі. Маўр. // Быць якога‑н. узросту, выгляду. Стары ўжо ён, наш бацька, добра-такі стары. Шэсць дзесяткаў з ладным гакам мае. Васілёнак. Палескае неба мае свае адмысловыя найтанчэйшыя адценні. Чорны. // Быць якога‑н. характару, з якімі‑н. рысамі характару. Мець у сэрцы трэба мару І натхнёную душу. Астрэйка.

3. каго-што за каго-што. Разм. Лічыць каго‑, што‑н. кім‑, чым‑н., прымаць за каго‑, што‑н. Мець за гаспадыню. □ Літоўскія князі мелі беларускую мову за мову дзяржаўную. Мурашка.

4. У спалучэнні з В і Р склонамі назоўнікаў, якія абазначаюць уласцівасць або стан, азначае: а) дзеянне па значэнню гэтага назоўніка, напрыклад: мець надзею — спадзявацца, мець намер — намервацца, мець ахвоту — хацець, мець клопат — клапаціцца, мець права — дазваляецца і пад. □ Брат меў надзею, што скора будзе ў гарадку дзіцячы прытулак. Чорны. [Багдановіч] меў намер паступіць ва універсітэт. Майхровіч; б) быць, знаходзіцца ў якім‑н. стане. Мець непрыемнасці. □ У тыя часы Апанас Сегень не меў спакою. Чорны. Данік, як і кожны з малых, меў не адну, а некалькі мянушак. Брыль.

5. У спалучэнні асабовых форм з інф. набывае значэнне: быць павінен або намервацца што‑н. зрабіць. Гаворка пра сесію, якая мела адбыцца, пачалася яшчэ ў машыне. Пестрак. [Антак Раманюк] рос хлопцам, які ў будучым меў прынесці шмат клопату людзям. Карпюк.

•••

Багі мелі гл. бог.

Віду не мець — быць непрывабным, непрыгожым.

Вока не мець — быць непрыхільным да каго‑н., быць незадаволеным кім‑, чым‑н.

Вось табе і маеш! — вокліч з выпадку чаго‑н. нечаканага, дзіўнага, выказванне расчаравання, здзіўлення. [Дзядзька:] — Косцік новую шапку пасеяў. Прыйшлося вярнуцца. — Вось табе і маеш! — пляснула рукамі Ганна і глянула на сына. С. Александровіч.

Мае быць — павінна быць, будзе.

Мець веру ў каго-што — верыць у каго‑, што‑н.

Мець вока на каго — праяўляць сімпатыю да каго‑н.

Мець вушы — прыслухоўвацца, слухаць.

Мець галаву (на плячах, на карку) — быць разумным.

Мець гонар — ветлівая форма звароту са значэннем удастоіцца. — Я чыноўнік міністэрства замежных спраў, — сказаў цывільны па-расійску. — З кім маю гонар гаварыць? Самуйлёнак.

Мець збыт — знаходзіць пакупнікоў на свае тавары.

Мець зуб на каго — імкнуцца прычыніць шкоду, непрыемнасць каму‑н.; быць незадаволеным кім‑н.

Мець ласку — а) любіць каго‑, што‑н. Цяжка было зразумець, чаму такі дужы, плячысты хлопец зусім не хінецца да зямлі, не мае да яе ніякай ласкі. Шахавец; б) мець гонар, мець магчымасць (зрабіць, сказаць і г. д.).

Мець літасць — быць літасцівым.

Мець моду з інф. — мець прывычку рабіць што‑н.

Мець на воку каго-што — а) на прыкмеце. На воку дзеўку меў, Натальку, Аб ёй адной ён [Машэка] толькі сніў. Купала; б) перад вачыма, на відавоку. [Ураднік] выбраў такое месца, каб увесь час мець на воку тых, хто выступае. Арабей.

Мець на прыкмеце — улічваць, браць пад увагу каго‑, што‑н. для якой‑н. мэты. Я думаю, Іван Бенедыктавіч, што вы маеце на прыкмеце месца для маёй рэзідэнцыі. Чарнышэвіч.

Мець на ўвазе каго-што — а) думаць пра каго‑, што‑н., падразумяваць. Іван памкнуўся быў растлумачыць, што ён меў на ўвазе пад словам «у кожнага», аднак змаўчаў... Васілевіч; б) браць пад увагу, улічваць. — Пазіцыі іх недалёка, майце на ўвазе, — [Лясніцкі] махнуў рукой у той бок, адкуль даляталі стрэлы. Шамякін.

Мець пільнае вока — быць пільным, уважлівым, асцярожным.

Мець рацыю — абгрунтавана гаварыць, сцвярджаць што‑н. Я зноў пачуў бацькаў голас. Намагаючыся асіліць вецер, стары клікаў мяне назад. Бадай што, ён меў рацыю: можна было пачакаць раніцы. Бажко.

Мець руку — мець падтрымку якой‑н. важнай, уплывовай асобы.

Мець свае вочы і вушы — мець давераных, сваіх людзей дзе‑н.

Мець слова — атрымліваць дазвол выступіць дзе‑н.

Мець справу з кім-чым — уступаць у нейкія адносіны, сутыкацца з кім‑, чым‑н.

Мець сэрца на каго — злавацца на каго‑н. І ён на брата сэрца мае, Бо Ўладзя дзядзьку зневажае. Колас.

Мець у памяці — помніць.

Не мець вока на каго — быць незадаволеным кім‑н., не любіць каго‑н.

(Не) мець за душою — пра наяўнасць (адсутнасць) чаго‑н. у каго‑н.

Не мець сэрца — не любіць каго‑н., быць бессардэчным, жорсткім. [Сымон:] — Ну што гэта за работа, калі ты да яе не маеш сэрца? Лынькоў.

Як мае быць — як належыць, як павінна быць; як след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

néhmen

* vt

1) браць, узя́ць; хапа́ць, прыма́ць

j-n an [bei] der Hand ~ — узя́ць каго́-н. за руку́

sich (D) ein Béispiel an j-m ~ — узя́ць [браць] пры́клад з каго́-н.

j-n beim Wort ~ — злаві́ць каго́-н. на сло́ве

2) узя́ць, заваява́ць, адо́лець

éine Stadt ~ — узя́ць [захапі́ць] го́рад

3) браць, выбіра́ць

etw. zum Múster ~ — узя́ць што-н. за ўзо́р

4) узя́ць, браць, атрыма́ць, набыва́ць

Wáren auf Kredít ~ — браць тава́ры ў крэды́т

Stúnden ~ — браць уро́кі

◊ den Ábschied ~ — пайсці́ ў адста́ўку

von j-m Ábschied ~ — развіта́цца з кім-н.

5) адабра́ць, пазба́віць

j-m etw. ~ — адабра́ць што-н. у каго́-н.

j-m die Éhre ~ — зга́ньбіць, абнясла́віць каго́-н.

sich (D) das Lében ~ — пазба́віць сябе́ жыцця́

es sich (D) nicht ~ lássen* — не адмаўля́цца ад чаго-н.; не адмо́віць сабе́ ў чым-н.

6) успрыма́ць, разуме́ць

~ Sie es, wie Sie wóllen! — разуме́йце гэ́та як хо́чаце!

etw. érnst ~ — прыма́ць што-н. сур’ёзна

im Grúnde genómmen… — ула́сна ка́жучы

7) прыма́ць, вы́піць, праглыну́ць (лякарства і г.д.)

etw. zu sich (D) ~ — з’е́сці што-н., перакусі́ць

8) садзі́цца (у аўтобус і г.д.)

9)

Scháden ~ — пане́сці стра́ту, пацярпе́ць

Kénntnis von etw. (D) ~ — прыня́ць да ве́дама, заўва́жыць што-н.

éinen Ánlauf ~ — браць разбе́г, разбе́гчыся; паспрабава́ць пача́ць (рабіць што-н.)

Platz ~ — се́сці, прысе́сці

ein Énde ~ — канча́цца, ско́нчыцца

10)

etw. in Ángriff ~ — пачына́ць што-н., прыступа́ць да чаго́-н.

etw. in Empfáng ~ — атрыма́ць, прыма́ць што-н.

j-n in Schutz ~ — узя́ць каго́-н. пад сваю́ ахо́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)