яснаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З яснымі, светлымі вачамі. Спі, засні, мой голуб яснавокі. Вялюгін. / у перан. ужыв. Во з-за лёгкай, празрыстай хмарынкі Яснавокае сонца зірнула. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sunrise

[ˈsʌnraɪz]

n.

1) усхо́д со́нца

2) зо́лак -ку m., сьвіта́ньне n., сьвіта́нак, до́сьвітак -ку m.

at sunrise — на до́сьвітку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sunshine

[ˈsʌnʃaɪn]

n.

1) со́нечнае сьвятло́ або́ праме́ньне, со́нечнасьць f.

2) со́нца n., паго́да f., со́нечнае надво́р’е

3) шча́сьце n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spectacle [ˈspektəkl] n. відо́вішча; сцэ́на;

a moving spectacle захапля́льнае відо́вішча;

The sunrise was a tremendous spectacle. Усход сонца ўяўляў сабою цудоўную сцэну.

♦

make a spectacle of oneself прыця́гваць да сябе́ ўва́гу; стаць пасме́шышчам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альбе́да

(п.-лац. albedo = белізна, ад лац. albus = белы)

велічыня, якая характарызуе здольнасць паверхні якога-н. цела адбіваць прамянёвую энергію Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геліёметр

(ад гр. helios = сонца + -метр)

астранамічны інструмент для вымярэння бачных дыяметраў нябесных свяціл, а таксама невялікіх вуглоў на нябеснай сферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прызы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які нясе ў сабе прызыў, заклік, гучыць як заклік. Дастаіш да васьмі гадзін і пачуеш, як з усіх бакоў паляцяць да цябе прызыўныя заводскія гудкі. Кулакоўскі. Зазвінелі прызыўныя песні аб вызвалены, зазвінелі яны ад Белага да Чорнага мора, і ад усходу сонца і да захаду сонца... Купала.

прызыўны́, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да прызыву на вайсковую службу. Прызыўны ўзрост. Прызыўная камісія. Прызыўны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвяці́ць I сов. (начать светить) засвети́ть;

со́нца ~ці́ла ў акно́ — со́лнце засвети́ло в окно́

засвяці́ць II сов., фото засвети́ть;

з. плёнку — засвети́ть плёнку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дажджы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да дажджына; невялікая дажджына. Сонца асвятліла верхавіны стромкіх елак, і на іх тысячамі вясёлак загарэліся дажджынкі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахаладзе́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ахаладзеў, астыў. Сонца ласкава грэла яе [Гэльчына] маладое ахаладзелае цела. Чарот.

2. перан. Які стаў да ўсяго абыякавы, страціў сілу пачуцця, свежасць ўспрымання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)