Важне́цкі (БРС). Да важны (гл.). Словаўтваральнай паралеллю можа служыць маладзецкі. Параўн. таксама Nomina agentis важніца ’важная асоба’ (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́слуга (БРС). Рус. вы́слуга, укр. ви́слуга, польск. wysługa. Аддзеяслоўнае ўтварэнне (зваротная дэрывацыя) ад выслужыць (гл. служыць). Параўн. Махэк₂, 557.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карда́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Механізм, што служыць для перадачы вярчэння паміж валамі, размешчанымі пад вуглом адзін да аднаго.

2. Вал у такім механізме.

|| прым. карда́нны, -ая, -ае.

К. механізм.

К. вал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

на́йміт, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

1. Наёмны работнік, парабак.

2. перан. Той, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім-н. мэтам, хто прадаўся каму-н. (пагард.).

Фашысцкія найміты.

|| прым. на́йміцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

húldigen

vi (D)

1) шанава́ць, паважа́ць (каго-н.)

éiner Frau ~ — заляца́цца да жанчы́ны

den Künsten ~ — служы́ць маста́цтву

dem Alkohól ~ — жарт. служы́ць Ба́хусу

2) прысяга́ць на ве́рнасць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

узгало́ўе н (пасцелі) Kópfende n -s, -n;

каля́ узгало́ўя am Kópfende, zu Häupten;

служы́ць узгало́ўем als Kíssen díenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згаджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для вырашэння рознагалоссяў і супярэчнасцей. Згаджальная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернедрабі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для драблення і расплюшчвання зярнят. Зернедрабільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі газу ад прымесей. Газаачышчальныя ўстаноўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гартава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для гартавання металу, металічных вырабаў. Гартавальная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)