параво́знік, ‑а, м.

Разм. Чыгуначны рабочы, які абслугоўвае паравоз. Трэба быць, напэўна, сапраўды паравознікам, каб ведаць, што адчувае машыніст перад адпраўкай лакаматыва ў рэйс!.. Васілёнак. // Разм. Работнік паравозабудаўнічага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэкамендава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Паказаць, праявіць сябе з якога‑н., звычайна станоўчага, боку. Дубовік, які толькі месяц яшчэ працуе на пагрузцы, зарэкамендаваў сябе .. як сумленны работнік. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́мственный

1. разумо́вы;

рабо́тник у́мственного труда́ рабо́тнік разумо́вай пра́цы;

у́мственные спосо́бности разумо́выя здо́льнасці;

2. (мысленный) мы́сленны; (воображаемый) уя́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Árbeitskraft

f -, -kräfte рабо́чая сі́ла; pl рабо́чыя ру́кі; рабо́тнік, -ца; працаўні́к, -ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпрэхшталма́йстар

(ням. Sprechstallmeister)

работнік, адказны за ход прадстаўлення ў нямецкім і рускім цырку (да 1917 г.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

docker

[ˈdɑ:kər]

n.

1) до́кер -а m., рабо́тнік у до́ку

2) той, хто ўхіля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hostler

[ˈɑ:slər]

n.

1) ко́нюх у зае́зным двары́

2) рабо́тнік дэпо́, які́ пераганя́е параво́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тра́нспартнік, ‑а, м.

1. Работнік транспарту (у 1 знач.). Сведчаннем вялікіх заслуг транспартнікаў рэспублікі перад Радзімай з’явілася ўзнагароджанне ў 1971 г. Беларускай чыгункі ордэнам Леніна. Лыч.

2. Самалёт транспартнай авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеграфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Работнік тэлеграфа, які прымае і перадае тэлеграмы. Часам .. [Зарэцкі] клаў на стол тэлеграфісту паперку, і той, касавурачыся адным вокам, быццам дзяцел, дробна выстукваў тэлеграфным ключом. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

функцыяне́р, ‑а, м.

Чалавек, які выконвае якую‑н. функцыю; работнік. Альбіна даведалася, што Станіслаў, як функцыянер падпольнага Цэнтральнага Камітэта КПЗБ, быў пасланы на Навагрудчыну для арганізацыі забастоўкі рабочых фальваркаў. Сабаленка.

[Фр. fuctionnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)