owocny

owocn|y

1. жыватворны;

2. плённы;

~a praca — плённая праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krwawica

ж.

1. цяжкая праца;

2. грошы, заробленыя потам і крывёю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

overwork

1. [ˈoʊvərwɜ:rk]

n.

1) перапрацава́насьць f., празьме́рна цяжка́я пра́ца

2) дадатко́вая пра́ца

2. [,oʊvərˈwɜ:rk]

v.

1) працава́ць зана́дта ця́жка або́ до́ўга

2) перапрацо́ўвацца; пераму́чвацца; пераму́чваць

3) зана́дта дакла́дна, празь ме́ру апрацо́ўваць (кні́гу, прамо́ву)

4) аздабля́ць, упрыго́жваць усю́ паве́рхню чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

interact

[,ɪntərˈækt]

1.

v.i.

узаемадзе́йнічаць

2.

n., esp. Brit.

1) антра́кт -у m.

2) праме́жкавы час, праме́жкавая пра́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

manual

[ˈmænjuəl]

1.

adj.

ручны́, фізы́чны

manual labor — фізы́чная пра́ца

2.

n.

падру́чнік, дапамо́жнік -а m., інстру́кцыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ка́тарга

(гр. katergon = галера)

1) від пакарання за крымінальнае злачынства або палітычную дзейнасць — зняволенне з цяжкай прымусовай працай, а таксама месца такой працы;

2) перан. цяжкая праца, невыноснае жыццё.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

будзёншчына, ‑ы, ж.

Штодзённыя клопаты; жыццё, нецікавае сваёй аднастайнасцю. [Клаўдзя:] — У жыцці ёсць праца, ёсць будзёншчына. І вельмі цяжка бывае заўважыць, памыліўся ты [ці] зрабіў правільна. Савіцкі. [Рыгор:] — Я радуюся, таварыш Міхась, што папаў у гэтыя ўмовы жыцця; я шчаслівы, што не закалыхала мяне мястэчка сваёю будзёншчынаю. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́йтаўства, ‑а, н.

Гіст.

1. Пасада войта, а таксама праца, звязаная з выкананнем абавязкаў войта. Бусыга разважаў сам з сабою аб сваім войтаўстве, — яно было забяспечана яму панам Крулеўскім. Колас.

2. Адміністрацыйная адзінка ў Вялікім княстве Літоўскім і ў Польшчы ў 15–18 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампіля́цыя, ‑і, ж.

1. Праца (звычайна навуковая), якая асноўваецца на выкарыстанні ўжо вядомых прац і вынікаў, без самастойнага даследавання і вывадаў. Бяздарная кампіляцыя.

2. Састаўленне такіх работ; кампіляванне. — Адмоўцеся ад пампезнасці, кампіляцыі і тады, калі ласка, разлічвайце на маю падтрымку на архітэктурным савеце. Карпаў.

[Ад лац. compilatio — крадзеж, аграбленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няво́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нявольнікаў, уласцівы ім. Нявольніцкая праца. Нявольніцкі рынак. □ Пісьменнік намаляваў галерэю моцных духам людзей, для якіх нявольніцкае існаванне было горш за смерць. Кудраўцаў. // Які мае адносіны да нявольніцтва. Кастрычніцкая рэвалюцыя прынесла народу поўнае вызваленне ад старога, нявольніцкага свету. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)