чатырнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Узростам у чатырнаццаць гадоў. На другі дзень палова вёскі ўступіла ў калгас, і ў ліку першых — яе Сяргей, чатырнаццацігадовы гаспадар. Шамякін.

2. Працягласцю ў чатырнаццаць гадоў. Чатырнаццацігадовы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зды́мачны кіно Dreh-, Áufnahme-;

зды́мачны калекты́ў, зды́мачная гру́па Dréhstab m -(e)s, -stäbe, Áufnahmestab m;

зды́мачны перы́яд Dréhzeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шля́гер

(ням. Schlager)

новая модная, вельмі папулярная ў які-н. перыяд песня, мелодыя.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

spell​1 [spel] n.

1. праме́жак ча́су, перы́яд;

a spell of bad weather хало́дная пара́;

a spell of bad luck перы́яд няўда́ч;

for a spell на некато́ры час;

at a spell за́пар, адра́зу; без адпачы́нку, без перапы́нку;

by spells з перапы́нкамі

2. перы́яд, тэ́рмін;

a spell of service тэ́рмін слу́жбы;

a six-hour spell of duty шасцігадзі́ннае дзяжу́рства;

do a spell in prison адсядзе́ць тэ́рмін у турме́

3. пры́ступ (хваробы);

a co ughing spell пры́ступ ка́шлю;

have a fainting spell абамле́ць

4. зме́на;

give smb. a spell змяня́ць, падмяня́ць каго́-н. (на працы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перато́к

1. Месца, дзе ў перыяд паводкі працякае вада (Мін. Лемц. Айк.).

2. Праход, рукаў, які злучае азярыну з ракой (Стол.).

□ в. Ператок Стол., в. Ператок Люб., в. Ператокі Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

хадавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. ход.

2. Які знаходзіцца на хаду, у эксплуатацыі.

Х. транспарт.

3. Які мае вялікі попыт; які знаходзіцца ў шырокім ужытку (разм.).

Х. тавар.

Хадавая тэма.

4. Які многа дзе бываў, ведае справу; лоўкі, растаропны (разм.).

Хадавая жанчына.

5. Звязаны з перамяшчэннем у пэўны перыяд у пэўным напрамку (спец.).

Хадавая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катылаза́ўры

(н.-лац. catylosauria, ад гр. kotyle = чашка + sauros = яшчарка)

атрад прымітыўных вымерлых паўзуноў, якія існавалі ў пермскі перыяд палеазою і трыясавы перыяд мезазою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Лапа́нка ’пастка’, ’аблава’ (астрав., шальч., Сл. паўн.-зах.). З польск. łapanka, параўн. кракаўск. ’клетка для галубоў на даху’, ’аблава на людзей у перыяд гітлераўскай акупацыі’ < łapać < прасл. lapati ’лавіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пія́тніца ’жніво’ (паст., ЛА, 2). Відаць, генетычна звязана з пі явы ’працавіты’: жніво — вельмі пільны ў сэнсе працы перыяд, пара; ‑н⇉пазнейшае, пад уплывам слова пятніца, параўн. пілыніца ’прыпар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руі́ць, руе́ць ’голасна плакаць наўзрыд’ (Ласт.), руі́ць ’кішэць, гудзець’, руі́цца ’табуніцца, збірацца ў зграі ў перыяд цечкі (пра ваўкоў, ласёў)’ (ТС, Сл. ПЗБ). Дзеясловы гукапераймальнага паходжання. Гл. руйка, руя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)