vórwerfen
*
I
vt кі́даць (упе́рад); вайск. перакі́нуць напе́рад (войскі)
II
vt (j-m) папрака́ць, дакара́ць (каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vórziehen
* vt
1) заве́сіць (фіранку)
2) (D) аддава́ць перава́гу (каму-н., чаму-н.)
3) падця́гваць напе́рад (войскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéiterhelfen
* аддз. vi (j-m)
1) дапамагчы́ ісці́ [ру́хаць] напе́рад (каму-н.)
2) дапамагчы́ вы́йсці з ця́жкага стано́вішча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ко́рпус в разн. знач. ко́рпус, -са м.;
пода́ться всем ко́рпусом вперёд пада́цца ўсім ко́рпусам напе́рад;
стрелко́вый ко́рпус стралко́вы ко́рпус;
дипломати́ческий ко́рпус дыпламаты́чны ко́рпус;
корпуса́ заво́да ко́рпусы заво́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
предначерта́ние ср., высок.
1. прадвызначэ́нне, -ння ср.; вызначэ́нне (напе́рад); (предписание) прадпіса́нне, -ння ср.; (план) план, род. пла́на м.; (указание) указа́нне, -ння ср.;
2. (судьбы) наканава́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Плыга́ць ’скакаць’ (Ян.; ТС; нараўл., Мат. Гом.) ’тс’, ’крочыць’ (брагін., Шатая.), жыгнуць ’скокнуць’ (жытк., Мат. Гом.; гом., Мар. Том.), плыгнупт ’тс’, плэгатэ (пін., Нар. лекс.; Сл. Брэс.), сюды ж фразеалагізм плыгам ляцець ’хутка ісці’. Арэальнае ўтварэнне, параўн. укр. плигати ’скакаць’; плыголі ’наўскамыта, скокам’, плигонути ’скочыць з сілай’, якое альбо з’яўляецца кантамінаваным утварэннем з плыць і пры гаць, абазначаючы ’хуткі рух уніз і наперад адначасова’, альбо ўзыходзіць да прыгоіць з менай р > л (іранскі субстрат?), параўн. першасны імітатыў плыг — паралельны да прыг (Смаль-Стоцкі, Приміт., 168; Копечны, Зб. Младэнаву, 375).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прахво́ст ’нягоднік, падлюга’ (ТСБМ, Нас.), прохво́ст ’тс’ (ТС). Рус. прохво́ст ’тс’, стараж.-рус. профо́с(с) ’наглядчык за салдатамі, узятымі пад варту; прыстаў’ (з XVII ст.). З нова-в.-ням. Profoss ’асоба на вайсковых караблях, якая сочыць за выкананнем статуту на караблі і карае яго парушальнікаў’, што другасна было набліжана да хвост (гл.). Па іншай версіі, магчыма, з с.-нідэр., нідэр. provoost < ст.-франц. prévost (франц. prévôt) ’суддзя, начальнік жандармерыі’, што з лац. praepositus < praeponere ’класці наперад’ (Фасмер, 3, 385). Беларускае слова, калі меркаваць па яго распаўсюджанню, запазычана з рускай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́значыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. што і з дадан. Распазнаць, высветліць, разабрацца ў чым-н., дакладна ўстанавіць.
В. прычыну.
В. адлегласць.
В. вугал (вылічыць).
2. што. Выявіць сутнасць, раскрыць змест чаго-н.
В. творчы метад пісьменніка.
В. новае навуковае паняцце.
3. каго-што. Загадзя прызначыць або намеціць наперад.
В. дзяжурных.
В. далейшыя планы.
4. што. Устанавіць, назначыць.
В. сродкі на будаўніцтва.
В. меру пакарання.
5. што. Абумовіць сабой, з’явіцца прычынай чаго-н.
Добрая падрыхтоўка вызначыла поспех.
6. што. Абазначыць якім-н. чынам.
В. мяжу тычкамі.
|| незак. вызнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вызначэ́нне, -я, н. (да 1—4 і 6 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
anticipation
[æn,tɪsɪˈpeɪʃən]
n.
1) прадчува́ньне, прадба́чаньне, чака́ньне, спадзява́ньне n.
in anticipation of something — чака́ючы не́чага, прадбача́ючы не́шта
2) апярэ́джваньне n.
thanking you in anticipation — напе́рад вам удзя́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beforehand
[bɪˈfɔrhænd]
adv., adj.
за́гадзя, напе́рад; заўча́сна, зара́на, ранава́та
Are you not a little beforehand with this request for payment? — Ці вы не зара́на дамага́ецеся гэ́тае пла́ты?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)