недаатрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Кніжн. Атрымаць менш, чым трэба, чым належыць. З 1929–1930 гадоў прыкметна зменшыўся прыток вады ў Каспійскае мора. Яно недаатрымала яе прыкладна 900 кубічных кіламетраў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памо́ры, ‑аў; адз. памор, ‑а, м.; паморка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. паморкі, ‑рак; ж.

Карэннае рускае насельніцтва памор’я — узбярэжжа Белага мора і Ледавітага акіяна. [Сушылаў] з архангельскіх памораў, але не рыбак, а паляўнічы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляж, ‑а, м.

Пясчаны або жвірысты бераг ракі, мора ці возера, на якім загараюць і адпачываюць у час купальнага сезону. Крыху далей высокі бераг з сасновым лесам пераходзіць у шырокі пясчаны пляж. В. Вольскі.

[Фр. plage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., каго-што.

Спец.

1. Лавіць тралам рыбу. Траліць траску.

2. Даследаваць дно пры дапамозе трала (у 2 знач.). Траліць дно мора.

3. Вылоўліваць і знішчаць падводныя міны. Траліць праліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́сікі, ‑аў; адз. няма.

Памянш. да трусы. Тут .. [Пазарчук] удзень у адных трусіках вылежваўся на пляжы, кідаўся ў ласкавыя абдымкі мора, а пасля полудня шпацыраваў у лёгкім летнім гарнітуры па алеях прыморскага субтрапічнага парку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвінта́р, ‑а, м.

1. Царкоўны двор ці агароджанае месца пры царкве. На цвінтары каля царквы калыхалася мора народу. Машара.

2. Могілкі пры царкве. Спаласаванае глыбокімі траншэямі і акопамі, Памор’е нагадвала стары, занядбаны цвінтар. Бажко.

[З польск. cmentarz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влюби́ться

1. (о любовном влечении) закаха́цца, улюбі́цца;

2. (увлечься кем-, чем-л.) улюбі́цца;

влюби́ться в мо́ре улюбі́цца ў мо́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

біястро́м

(ад бія- + гр. stroma = насціл)

утварэнне ў выглядзе лінзы або пласта на дне мора з рэшткаў арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідракраты́чны

(ад гідра- + гр. kratos = сіла)

які садзейнічае значнаму расшырэнню плошчы мора, напр. г-ыя рухі зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эгіры́н

(ад ст.-сканд. Egir = імя бога мора ў скандынаўскай міфалогіі)

пародаўтваральны мінерал групы піраксенаў падкласа ланцужковых сілікатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)