Verbum

паўзрыва́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Узарвацца — пра ўсё, многае.

Снарады паўзрываліся.

паўсыха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Усохнуць — пра ўсё, многае.

Дрэвы паўсыхалі.

паўціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Уціснуць усё, многае.

П. сена на вазах вяроўкамі.

пахапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Узяць, схапіць усё, многае або ўсіх, многіх.

пачапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Начапіць, прычапіць усё, многае.

П. шторы на вокны.

пашклі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -лёны; зак., што.

Зашкліць усё, многае.

П. вокны.

перабі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -б’е́цца; зак.

Разбіцца — пра ўсё, многае.

Перабіліся талеркі.

паадно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць; зак., каго-што.

1. Аднесці, занесці адно за адным усё, многае або ўсіх, многіх.

П. пазычаны посуд.

П. дзяцей у яслі.

2. Аднесці, аддаліць на якую-н. адлегласць усё, многае.

Вецер паадносіў лодкі ад берага.

пазніка́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Знікнуць, перастаць існаваць — пра ўсё, многае; прапасці, схавацца — пра ўсё, многае, усіх, многіх.

Пазнікалі многія расліны на палях.

Недзе пазнікалі патрэбныя рэчы.

Байцы пазнікалі ў цемры.

пазастава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -тае́цца; -таёмся, -таяце́ся, -таю́цца; зак.

1. Застацца дзе-н., не пакінуць якога-н. месца — пра ўсіх, многіх.

Дзяўчаты пазаставаліся працаваць у вёсцы.

2. Не перастаць быць якім-н. — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

Дзверы пазаставаліся адчыненымі.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае.

Усюды пазаставаліся сляды.

4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Дзеці пазаставаліся сіротамі.

5. Апынуцца ззаду — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Фізічна слабыя пазаставаліся ззаду.