сядзе́нне, -я, н.

1. гл. сядзець.

2. Месца, прадмет, на якім сядзяць, на які садзяцца.

Сядзенні ў аўтобусе зручныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўку́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Бойкае месца, базар, дзе прадаюць розныя рэчы з рук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыадзі́нства, -а, н.

Адзінства трох сутнасцей, з’яў, рыс.

Драматычнае трыадзінства — адзінства часу, месца і дзеяння, якое ўласціва драматургіі класіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок; мішэнь.

Страляць у ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́сцец, -стца, м.

Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым трапіць у рай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іпадро́м

(гр. hippodromos, ад hippos = конь + dromos = месца для бегу)

спецыяльна абсталяванае месца для конных скачак і спаборніцтваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нама́дны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які звязаны з перасяленнем з месца на месца; качавы. Звычкі намадных цюркскіх плямён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...хор, састаўная частка слоў, якая абазначае пашырэнне, месца распаўсюджання.

т. 17, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Lndungsort

m -(e)s, -e пры́стань; вайск. ме́сца вы́садкі дэса́нта; ав. ме́сца паса́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

exponert

a адкры́ты, незасцяро́жаны

ine ~e Stlle — адкры́тае [незасцяро́жанае] ме́сца; небяспе́чнае ме́сца (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)