рунь, ‑і, ж.
Усходы, пасевы азімых культур. Пасля дажджоў на полі дружна паднялася зялёная рунь. Навуменка. Ужо засыпаў на бярозах майскі жук, ліст убраўся ў сілу, а на палетках вырасла маладая рунь. Лупсякоў. Статак пагналі за выган, на жытнёвую рунь. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
А́ркуш 1 ’ліст паперы, шкла, бляхі’ (БРС), аркгушъ, аргушъ (Нас.). Укр. а́ркуш, рус. дыял. арку́ш, польск. arkusz ’тс’. Ст.-бел., ст.-укр. аркушъ з XVI ст., як і польскае. Канчатковая крыніца лац. arcus ’дуга’, адкуль — ’сагнуты ліст’ (Вясноў, Бел. лекс., 35) праз польскую ў беларускую. Памылкова сцвярджэнне, быццам аркуш увайшло ў беларускую мову ў пачатку XX ст. (Гіст. лекс., 259) не толькі таму, што слова ўстойліва адзначаецца ў старабеларускай мове і дыялектах, але і таму, што яно фіксуецца ў слоўніках XIX ст. (Шпіл., Мядзв.); ніякіх падстаў для паўторнага запазычання гэтага слова не было.
А́ркуш 2 ’пасхальны артас’, г. зн. ’пасвячоны хлеб’ (Мядзв.). Укр. дыял. а́ркуш ’тс’. Форма аркуш вынікла як скажэнне артус (гл.), магчыма, не без уплыву аркуш 1. Гл. артус.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суправаджа́льны Begléit-;
суправаджа́льны ліст Begléitbrief m -(e)s, -e, Begléitschreiben n -s, -;
суправаджа́льны дакуме́нт Begléitpapiere pl;
суправаджа́льныя асобы Begleitpersonen f pl, Begleitung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
deciduous
[dɪˈsɪdʒuəs]
adj.
1) лістапа́дны (дрэ́ва, лес)
2) які́ пэрыяды́чна апада́е (ліст) або́ спада́е (ро́гі); мало́чны (зуб)
3) мімалётны, няста́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
happily
[ˈhæpɪli]
adv.
1) шчасьлі́ва; ра́дасна; вясёла, ве́села
2) адпаве́дна, уда́ла
The letter was happily phrased — Ліст быў уда́ла сфармулява́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
1. Спыняць існаванне, разбураючыся, знішчаючыся; знікаць, прападаць. Высока ляцелі іскры, гінула чалавечая праца цэлых пакаленняў, нішчыліся нацыянальныя багацці, скарбніцы культуры. Гурскі. Клубочкі дыму, працэджваючыся праз яловыя лапкі, выбіваюцца на прастор і гінуць у зімнім паветры. Колас. // Паміраць. Гінуць ад кулі. □ Без каманды войска гіне. З нар. / Пра жывёлу, расліны. На галіне Пры даліне Ліст на дрэве марна гіне: Ліст зялёны, ды ўмірае. Колас. Не узыходзіць, А чэзне і гіне насенне, Калі кідае сейбіт яго На каменне. Макаль.
2. перан. Знікаць, рушыцца (пра планы, надзеі і пад.). Надзеі гінуць. □ Гінулі і туманіліся думкі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
letter [ˈletə]n.
1. пісьмо́, ліст;
a registered letter заказно́е пісьмо́;
a letter of introduction рэкамендацы́йнае пісьмо́;
aletter of credit акрэдыты́ў;
post a letter BrE/mail a letter AmE пасла́ць ліст
2. лі́тара;
a capital letter вялі́кая лі́тара;
a small letter мала́я лі́тара;
3. pl. letters infml літарату́ра;
a man of letters літара́тар
♦
to the letter літара́льна, дакла́дна;
I followed the instructions to the letter. Я дакладна прытрымліваўся інструкцыі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фалія́нт
(ням. Foliant, ад лац. folium = ліст)
1) кніга фарматам у палавіну папяровага аркуша;
2) тоўстая кніга вялікага фармату.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
фельето́н
(фр. feuilleton, ад feuille = ліст, аркуш)
кароткі газетны або часопісны артыкул гумарыстычнага ці сатырычнага зместу на надзённую тэму.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
надпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што.
Зрабіць на чым‑н. надпіс. Папас паклаў ліст у канверт, падпісаў на канверце адрас і зноў неяк супраць жадання пачаў услухоўвацца ў цішыню ночы, не кратаючыся з крэсла. Галавач. // Змясціць надпіс зверху чаго‑н. напісаняга, намаляванага. Надпісаць над радком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)