Ма́кшта ’мачта’ (Нас., Яруш.), макштовы лес ’мачтавы лес’ (Нас.). Ст.-бел. маштъ (XVII ст.) ’мачта’ запазычана са ст.-польск. maszt(а) ’тс’ (Булыка, Запазыч., 199), якое з ням. Mast ’тс’, ’слуп’ < лац. mālus ’мачтавае дрэва’ (Брукнер, 324; Васэрцыер, 148). Устаўное ‑к‑ з’явілася пад уплывам слова бакшта ’вежа, турма’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мезга́
1. лес. мязга́, -гі́ ж.;
2. (кашицеобразная масса) мязга́, -гі́ ж.; (выжимки) жаме́рыны, -наў ед. нет.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
перале́сак, ‑ску, м.
Невялікі лес, аддзелены полем ад іншых лясных участкаў, або рэдкі ці малады лес паміж ляснымі масівамі. Лесу не відаць, толькі сям-там пералескі, маленькія, вельмі ўтульныя цяністыя гаёчкі. Сачанка. Дарога была прасёлкавая, глухая — яна вілася між палямі і пералескамі воддаль ад паселішчаў. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куп’ё, ‑я, м., зб.
Купіны. Лес скончыўся, і пачалося сухое балота з высокім куп’ём, старымі абгарэлымі пнямі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесанасаджэ́нне, ‑я, н.
1. Штучнае развядзенне лясоў.
2. звычайна мн. (лесанасаджэ́нні, ‑яў). Штучна насаджаны лес, участак такога лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесніко́ў, ‑ова.
Які належыць лесніку. Між глыбокіх снягоў, Дзе лес глуха шуміць, Ціхі дом леснікоў Адзінока стаіць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзле́сны, ‑ая, ‑ае.
Які праходзіць, пралягае паўз лес, каля лесу. Чорная мужчынская постаць падалася на паўзлесную сцежку. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пі́хтавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да піхты. Піхтавы лес. Піхтавыя шышкі. // Які атрымліваецца з піхты. Піхтавы клей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прарэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Зрабіць радзейшым, вырваўшы некаторыя расліны. Прарэдзіць моркву. // Высекчы частку дрэў. Прарэдзіць лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспартава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад экспартаваць.
2. у знач. прым. Вывезены за мяжу. Экспартаваны лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)